ارتباط بین ابعاد سازمانی و عوامل محیطی در بهبود کارآفرینی در سازمان های دولتی

کارآفرینی یکی از سازوکارهای بهبود خلاقیت و توسعه فرهنگ خطرپذیری در سازمان‌هاست طی چند دههه اخیر نوآوری و بهبود قضای کسب و کار توجه زیادی را در بخش دولتی به خود جلب کرده است. تفاوت های بین بخش خصوصی و دولتی موجب شده تا خلا ناشی از تأثیرات بالقوه این تفاوت‌ها، اهمیت ایجاد چهارچوب‌هایث نوآورانه برای شکل‌گیری کارآفرینی در سازمان‌های دولتی را انکارناپذیر سازد. از آنجا که قضای حاکم بر سازمان‌های دولتی ماهیتی انحصاری، محافظه کارانه و بورکراتیک دارد در نگاه اول ورود کارآفرینی به این بخش غیرممکن به نظر می‌رسد ولی در مجموعه اهداف سازمان‌های دولتی فرصت‌هایی وجود دارند که از طریق کارآفرینی قابل تبدیل به یک ارزش جدید هستند از این رو مقاله حاضر سعی دارد با در نظر داشتن نقش و اهمیت جایگاه کارآفرینی، راه های بهبود کارآفرینی سازمان‌ها در بخش دولتی را مورد مطالعه قرار دهد. روش جمع‌آوری اطلاعات در این مقاله استفاده از منابع کتابخانه‌ای و اینترنتی است. در پایان نیز الگوی جامعی از روابط بین ابعاد سازمانی و عوامل محیطی در بهبود کارآفرینی سازمان‌های دولتی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

بهبود کارآفرینی ، سازمان های دولتی ، ابعاد سازمانی ، عوامل محیطی