واکسن های گیاهی

واکسنهای گیاهی از بزرگترین یافته های داروسازی مدرن است. تهیه واکسن به روش کلاسیک شامل تلقیح پاتوژن ضعیف شده یا کشته شده بیماری یا بخشی از آن به موجودات است. پاتوژن در سیستم ایمنی به عنوان یک آنتی ژن خارجی عمل می کند و فعال سازی سیستم ایمنی سبب تولید ترکیبات آنتی بادی برعلیه آنتی ژن می شود. یکی از پتانسیل های کاربردی ( بیوتکنولوژی در تولید واکسن ها و داروها در گیاهان تراریخته می باشد.( 1 از سویی از گیاهان می توان به عنوان بیوراکتورها استفاده کرد که می توانند پروتئینها را به صورت مؤثر با میزان بالا برای ما تولید کنند وامکان آلوده شدن آنها (با سموم داخلی، ویروسها، پرویونها و توالی های سرطانی) در مقایسه با سلولهای باکتریایی و سلولهای حیوانی بسیار کمتر می باشد. ( 1) و این خود مزیتی است که سبب تولید و استفاده روز افزون واکسنهای گیاهی می گردد. در یک تعریف ساده از مکانیسم واکسنهای گیاهی می توان گفت: واکسن های گیاهی از طریق بیان سطحی آنتی ژنهای در بدن (فرد مصرف کننده گیاه تراریخت) قادر به تحریک، تولید و افزایش آنتی بادی می باشند و ایمنی سازی ایجاد می کنند. به طوری معمولی ژنهای عوامل بیماریزا را پس از شناسایی و جداسازی از طریق روشهای انتقال ژن از جمله تفنگ ژنی یا روش آگروباکتریوم یا سایر روشهای به ژنوم گیاه انتقال می دهند. حال در گیاه آنتی ژنهای در سطح خفیف تولید شده و پس از ورود به بدن باعث تحریک تولید آنتی بادی می شوند.