بررسی کمی و کیفی توده دست کاشت کهور پاکستانی (سمر) بر روی اراضی کشاورزی منطقه بردخون

کهور پاکستانی از جمله گونه ی غیر بومی بوده که سازگاری خود را با منطقه بردخون که در استان بوشهر قراردارد و دارای اقلیم نیمه خشک عرضهای میانه قرار دارد، نشان داده ،تکثیر آن آسان بوده که هم از طریق فعالیتهای انسانی با هدف ایجاد بادشکن ،ایجاد فضای سبز و پارک ملی وتثبیت شنهای روان و هم از طریق فعالیتهای دامی به راحتی صورت میگیرد .این گونه دارای سیستم ریشه ای گسترده بوده وریشه های خود را به آبهای زیرزمینی رسانده و باعث کاهش آن شده و همچنین مشکلات دیگری را برای کشاورزان ، از جمله خورده شدن بذرها توسط پرندگانی که در این گونه لانه گزینی کرده اند و سایه افکنی درخت سمر به دلیل تاج پوشش گسترده در اطراف مزارع وتاثیر برروی فعالیتهای زایشی گیاهان زراعی ،همچنین پراکنده شدن سریع بذر توسط دام وسریع الرشد بودن این گونه و استقرار آن در اراضی کشاورزی و ایجاد فضای بیشتر جهت بادشکن و بوجود آورده است. این گونه دارای آفاتی میباشد که آنها را به مزارع انتقال میدهند از جمله : (سوسک بذر خوا ر Acanthoscelides mimosa (مگس سفید Aleurodes niloticus Pr.et Hos (کرم سفید ریشه ( polyphylla olivieri cast (موش خرما Funambulus penati Wroung برای این منظور کشاورزان ازگونه های بومی ،مانند کنار ،استبرق ، گز وگونه های غیر بومی مانند اکاسیا سالیسینا ،اکاسیا نیلوتیکا ، اوکالیپتوس که اصلاح کننده وتثبیت کننده خاک هستند استفاده می کنند

کلیدواژه ها:

کهور پاکستانی ، سایه افکنی ، بادشکن