اثربخشی روش درمانی لی سیلورمن در درمان بیماران دارای گفتارفلجی :مطالعه مروری

سابقه و هدف: لی سیلورمن یک روش درمانی به منظور بهبود آواسازی و افزایش بلندی صدا در بیماران دارای مشکلاتگفتاری در طول 16 جلسه درمانی می باشد. گفتارفلجی آسیب به سیستم کنترل حرکت گفتار است که دارای انواع مختلف است ودر بیماری های نورولوژیکی از جمله پارکینسون و هم چنین در آسیب های سیستم مرکزی مانند سکته مغزی ؛سیستم گفتاریبیماران را در درجات مختلف درگیر کرده و کیفیت زندگی این بیماران را تا حدود زیادی تحت تاثیر قرار می دهد.هدف از اینمطالعه بررسی اثربخشی این روش درمانی در بهبود مشکلات گفتاری بیماران دارای گفتارفلجی از جمله پارکینسون و سکته مغزیاز طریق مرور مطالعات انجام گرفته در این حیطه می باشد.روش جست و جو:در این مطالعه پس از جست و جو در پایگاه اطلاعاتی pubmed،sciencedirect با استفاده از کلید واژه های lee silverman ،dysarthria،speech و بررسی مطالعات مرتبط با کاربرد روش مداخله ای لی سیلورمن در درمان بیماران دارای گفتارفلجی؛ در نهایت 7 مطالعه که دارای معیار های ورود به پژوهش بودند،به منظور بررسی انتخاب شدند.یافته ها:در پژوهش های مورد بررسی روش درمانی لی سیلورمن در بهبود مشکلات گفتاری بیماران دارای دیزارتری فلاسید در1 مطالعه، بهبود گفتارفلجی ثانویه برسکته مغزی در 2 مطالعه و در بهبود گفتارفلجی مرتبط با بیماری پارکینسون در 4 مطالعهنتایج مثبتی نشان داد .هم چنین در 2 مطالعه مرتبط با بیماری پارکینسون روش درمانی لی سیلورمن با روش های سنتی بهبودگفتار مقایسه شده و این روش درمانی کارایی بهتری نشان داد.نتیجه گیری :روش درمانی لی سیلورمن می تواند به عنوان بخشی از برنامه درمانی بیماران دارای گفتارفلجی شامل بیمارانپارکینسون و سکته مغزی مورد استفاده قرار گیرد.کاربرد این روش در انواع دیگر گفتارفلجی و آسیب های دیگر نیازمند بررسیپژوهش بیشتر درآینده است.

کلیدواژه ها:

گفتارفلجی ، لی سیلورمن ، پارکینسون ، سکته مغزی