نیازهای آموزشی خانواده ی افراد دارای تغذیه ی لوله ای انترال در منزل

سابقه و هدف: حمایت تغذیه ای بیماران در معرض خطر سوءتغذیه، امری ضروری و حیاتی محسوب می گردد. استفاده ازتغذیه ی لوله ای انترال در منزل (HETF) گسترش یافته است و به خاطر اقامت کوتاه تر در بیمارستان، قسمت وسیعی از آموزش بیماران و آشنایی با تغذیه ی لوله ای در منزل رخ میدهد و بیشتر بیماران در منزل با کمک و حمایت محدود و یا اصلا هیچگونهکمک و حمایتی از سوی مراقبین حرفه ای مراقبت می شوند. این امر چالش هایی را برای بیماران، مراقبتده ندگان آنها و کادردرمان ایجاد میکند. برای حمایت اعضای خانواده در ارائه ی نقش مراقبتی خود به حفظ یک شبکه ی حمایتی برای بازتوانی باحضور تیم متخصص بیمارستانی احتیاج است و برای این منظور شناخت تجربیات خانواده ها در مراقبت از افرادی که تغذیه یلوله ای انترال دارند ضروری است. لذا این مطالعه با هدف تبیین تجارب خانواده ی افراد دارای تغذیه ی لوله ای انترال در منزل انجام شد.مواد و روشها: این تحقیق یک مطالعه ی کیفی با روش تحلیل محتوای مرسوم یا قراردادی است که در سال 1396 درشهرکرد انجام شد. بیست مشارکت کننده (که از اعضای نزدیک خانواده و مراقب اصلی بیمار محسوب می شدند) به شیوه ی مبتنیبر هدف انتخاب و در مصاحبه ی نیمه ساختار یافته چهره به چهره شرکت نمودند. تحلیل داده ها همزمان با گردآوری آنها بهشیوه ی تحلیل محتوا انجام و صحت و استحکام داده ها بررسی شد.یافته ها: تجارب مشارکت کنندگان نشان می دهد که مراقبین بیماران دارای تغذیه ی لوله ای انترال در منزل برای انجام اینمسئولیت با هاله ای از ابهامات روبرو هستند. ابهاماتی که مکررا در بیانات مشارکت کنندگان دیده می شد را می توان در قالب تمهای عدم آگاهی در مورد نحوهی تغذیه بیان نمود که حاکی از عدم آگاهی در مورد محتویات غذا ، عدم آگاهی در مورد نحوه ی تهیه ی محلول گاواژ ، عدم آگاهی در مورد پوزیشن حین تغذیه ، و عدم آگاهی در مورد زمان تغذیه بود.نتیجه گیری: بر اساس یافته ها، عدم آگاهی و نداشتن دانش کافی در امر تغذیه منجر به ایجاد مشکلاتی برای خانواده و بیمار میشود کهاین عدم آگاهی نشات گرفته از زیر ساختهای ضعیف آموزش در حین ترخیص و کمرنگ بودن بحث آموزش به بیمار و مراقب در بالین استکه متعاقبا منجر به تکرار بستری بیماران در بیمارستان و افزایش اشغال تخت و هزینه های مازاد برای سیستم بهداشت و درمان و بار مالی برایخانواده میشود. تجربه مراقبین نشان داد که تغذیه ی انترال در منزل در سیستم بهداشت و درمان کشور جایگاه خود را پیدا نکرده و موردتوجه قرار نگرفته است و مراقبین افراد دارای تغذیه ی انترال بدون آموزش و پیگیری در جامعه رها شده و با مشکلات بسیاری دست به گریبانهستند. بنابراین برای ارتقاء مراقبت در منزل باید برنامه ریزی های مناسبی صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

خانواده ، تغذیه ی لوله ای انترال ، مطالعه ی کیفی ، تحلیل محتوا