جمع آوری و شناسایی برخی گونه های گیاهان دارویی در استان سیستان و بلوچستان

استان سیستان و بلوچستان در جنوب شرق ایران با شرایط آب و هوائی و ژئومورفولوزیکی خاص سبب سازگاری گونه های مربوط به رویشگاه های انحصاری این ناحیه شده و بر غنای فلور آن افزوده است. به لحاظ جغرافیایی گیاهی بیشتر نواحی جنوب استان باآب و هوایگرم و مرطوب دارای فلور بلوچی و محدوده های شمال آن با آب و ه وای گرمو خشک دارای فلور ایرانی تورانی است و بین این دو محدوده نیز نواری از پوشش گیاهی با شرایط تبادل ژنی برجسته و پیچیدگی های خاص شناخته شده است. با انجام جمع آوری های متعدد و گسترده در رویشگاه های بسیار پراکنده استان بیش از 650 گونه شناسایی شدند که با احتساب گونه های شناسایی نشده، حدود 1000 گونه متعلق به حدود 500 جنس در غالب 83 تیره را می توان برای فلور استان قائل شد که برخی از آنها اندامیک ایران و یا بطور خاص اندمیک منطقه سیستان و بلوچستان بوده و به علت شرایط اقلیمی خاص رویشگاه های خود حاوی منابع ژنتیکی ارزشمندی می باشند. از این میان گونه های متعددی با ویزگی ها و کاربردهای دارویی و صنعتی شناخته شده اند که بعضاً در دستور کار مطالعات آنالیز مواد مؤثره قرار گرفته اند. تعدادی از گونه های دارویی شناسایی دشه که غالباً در نواحی مرکز و بخشی نیز در نواحی جنوبی و در فلور بلوچی پراکنش دارند به شرح ذیل می باشند. Pulicaria gnaphalodes (Vent.)Boiss., Vitex negundo L., Rhazya stricta Decne., Pycnocycla spinosa Decne. Ex Boiss. var. spinosa, Grantia aucheri Boiss., Ipomea pres-capreae (L.) R. Br., Malva neglecta Wallr., Cocculus pendulus (J. R. & G. Forst.)Diels, Elaegnus angustifolia L., Efedra intermedia Schrank et C. A. Mey., Foeniculum vulgare Miller., Apium graveolens L., Salvadora oleoides Decne., Hyoscyamus malekianus Parsa

کلیدواژه ها:

گیاه دارویی ، فلور ، استان سیستان و بلوچستان