تاثیر آموزش ضمن ترخیص برا اساس حل مسئله با پیگیری تلفنی بر دانش ، نگرش و عملکرد مراقبین خانوادگی بیماران صدمه مغزی و وضعیت سلامت این بیماران

زمینه و هدف: عوارض ناشی از صدمات مغزی یک مشکل بسیار مهم پس از صدمه مغزی است و یک مانع بالقوه در بهبودی مطلوب بیماران به حساب می آیند. این عوارض به طور بالقوه قابل پیشگیری هستند. آموزش های معمول بیمارستانی خود به تنهایی نتوانسته اند کلید حل مشکلات متعددی باشد که بیمار و خانواده او با آن مواجه هستند. هدف از این پژوهش تعیین تاثیر آموزش ضمن ترخیص مراقبین خانوادگی بیماران صدمه مغزی بر اساس روش حل مسئله با پیگیری تلفنی بر دانش، نگرش و عملکرد آنان و وضعیت سلامت بیماران است.روش کار: این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شده با گروه کنترل است که در آن 60 مراقب خانوادگی و بیمار مبتلا به صدمه مغزی به روش در دسترس انتخاب و به صورت بلوک های جایگشتی به دو گروه آزمون (30 نفر) و کنترل (30 نفر) تقسیم شدند. در گروه کنترل مداخلات عادی هنگام ترخیص انجام شد و در گروه آزمون برنامه آموزش به مراقب خانوادگی بر اساس حل مسئله در بالین بیمار تمرین و وضعیت سلامت بیمار نیز بررسی شد. پس از ترخیص بیمار از مراکز درمانی به صورت تلفنی به مدت 8 هفته تحت پیگیری قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه های محقق ساخته اطلاعات جمعیت شناختی، آگاهی، درک و مهارت مراقب و چک لیست وضعیت سلامت بیمار بود که روایی محتوای آن با نظر اساتید بررسی و تایید شد و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ بررسی و توسط مراقبین قبل و بعد از اتمام پژوهش تکمیل گردید. داده ها در نرم افزار 16.SPSS v وارد و با استفاده از آزمون های تی مستقل من – ویتنی، تی زوجی و زوج های همسان شده ویلکاکسون با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شد.نتایج: بر اساس آزمون تی مستقل، بین میانگین نمرات دانش، نگرش و عملکرد مراقبین گروه کنترل و آزمون قبل از مداخله اختلاف معنی داری وجود نداشت (05 /0