بررسی عوامل موثر بر تشدید فرآیند بیابان زایی اراضی در منطقه سیستان

بیابانزایی پدیدهای است که در مناطق خشک، نیمه خشکو نیمه خشکمرطوب رخ میدهد و موجبکاهشپتانسیل وتوان اراضی میگردد. جهتتعیین عوامل موثر بر شدت بیابان زایی اراضی از روشهای مختلفی استفاده می گردد که در این تحقیق بدلیل تطابق روش برآورد شدت بیابانزایی اراضی در ایران 1 با شرایط حاکم بر بیوم کشور و بالاخصمنطقه مورد نظر و همچنین جامع و گام به گام بودن آن جهتتعیین عوامل موثر بر شدت بیابان زایی اراضی منطقه سیستان انتخاب گردید. بطور کلی این روش طی چهار مرحله قابل بررسی است. در مرحله اول نوع محیط بیابانی تفکیکو تعیین گردید که بر این اساسمنطقه مورد نظر به 8 واحد کاری تفکیکگردید. در مرحله دوم به کمکمطالعات پایه، بررسی صحرایی و امتیازدهی، 6 عامل موثر در بیابانزایی به صورت ترازوی وزنی مورد ارزیابی قرار گرفت. مرحله سوم شامل برآورد شدت بیابانزایی اراضی به کمکدو شاخصموثر در تعیین شدت بیابانزایی شامل شدت فرسایشورسوبدهی اراضی و امکان برگشتپذیری و بازسازی اکوسیستم بیابانی بر اساس چهار سطح مختلفامتیاز بندی شده و در پایان بر اساسجمع کل امتیازات کسب شده، شدت بیابانزایی اراضی و همچنین عوامل موثر بر تشدید فرآیند بیابان زایی منطقه مشخصگردید

کلیدواژه ها:

بیابانزایی ، واحد کاری ، سیستان ، خشکسالی