توسعه پایداروتوریسم با تاکید برتوریسم ساحلی (توریسم ساحلی استان گلستان)

گرد شگری از قدیم با انگیزههای متفاوت صورت میگرفت .در ایران گردشگری به معنای امروزی از دهه 1330 آغاز شد، بومگردی سبب رشد شخصیت و ارتقاء معرفت از فرهنگها میگردد .اسلام نیز سیر در طبیعت را تفکری برای اهل علم میداند .از جمله شاخه های گردشگری اکوتوریسم است .که از دهه 1970 وارد ادبیات جهان شده هر سال هم در مقایسه با گردشگری دو برابر رشد دارد و به معنای سفرهای مسوولانه و هدفمند به طبیعت است .در میان گزینههای مختلف گردشگری ، بومگردی با حفظ محیط زیست ، التزام به توسعه جوامع و احترام به ویژگیهای فرهنگی از جمله گزینهای است که بیشترین سازگاری با مفهوم پایداری را دارد .ازابعاد اکوتوریسم می توان دامنه نوردی، توریسم کوچ ، طبیعت درمانی ، ورزشهای ساحلی، شکار و از جاذبه های طبیعی کشور به قله های مرتفع، دریاچه ارومیه، جنگلهای شمال، رودخانه ها، آبهای معدنی و … اشاره نمود، حفظ تنوع زیستی، مشارکت در تامین رفاه اجتماعی از اهداف اکوتوریسم میباشد، همچنین کمک به اقتصاد محلی و ترویج فرهنگ زیست محیطی از اثرات مثبت اکوتوریسم و آلودگی ، تخریب محیط و نابودی گونه های جانوری و گیاهی از اثرات منفیآن میباشد .برای حفظ اکوتوریسم پایداری آن بایستی مد نظر باشدکه با سازماندهی، برنامه ریزی درست، مشارکت مردم محلی و آموزش می توان به آن رسید .سازمان محیط زیست برای تحقق اصل پنجاه قانون اساسی در راستای توسعه پایدار وظایف دشواری دارد. کشور ایران با بیش از 1648000 کیلو مترمربع مساحت دارای 1880 کیلو متر نوار ساحلی در خلیج فارس ودریای عمان و 630 کیلو متر نوارساحلی در دریای خزر است . خصوصیات جغرافیایی ، ایران را به کشوری منحصر به فرد در جهان تبدیل کرده است. گردشگری ساحلی از بزرگترین فعالیتهای جهان است که با رشد شتابنده خود به فعالیتی چندمنظوره تبدیل شده است

کلیدواژه ها:

گردشگری در طبیعت ، اکوتوریسم ، پایداری اکوتوریسم ، حفاظت از محیط زیست واثرهای طبیعی ، پایداری جوامع محلی