بررسی تاثیر تقاضای نهایی توریسم بر اقتصاد ایران با استفاده از ضرایب فزاینده نوین

در این پژوهش با تکیه بر بخش توریسم و با استفاده از الگوی داده – ستانده، ضرایب فزاینده نوین اقتصاد ایران محاسبه شدهاند. بدین منظور جدول داده – ستانده سال 1380 به 20 بخش همفزون شده است. سپس تغییرات تولید به عنوان اهداف سیاستی که قصد داریم به آن دست پیدا نماییم و تغییرات تقاضای نهایی به عنوان سیاستهای کنترلی محاسبه شدهاند. ضرایب فزاینده نوین با محاسبه میزان تغییرات تقاضای نهایی مورد نیاز هر بخش به سیاستگذاران این امکان را میدهد تا بتوانند سیاستهای کنترلی را برای دستیابی به اهداف سیاستی اجرا نمایند. نتایج نشان میدهند که از میان سیاستهای به دست آمده، سیاست 1 تحت عنوان سیاست مسلط بیشترین تاثیر را بر تولید اقتصادی و سیاست 16 بیشترین تاثیر را بر بخش ، توریسم دارد. ترکیب خطی این دو سیاست با ضرایب 0.9 برای سیاست مسلط و 0.1 برای سیاست 16 بیشترین تاثیر را بر تولید بخش توریسم و توسعه این بخش دارد.