بررسی و پهنه بندی خشکسالی اقلیمی با استفاده از شاخص معیار بارندگی سالانه در استان گیلان

خشکسالی یکی از مهمترین و شاید تاثیر گذارترین بالای طبیعی است، چرا که گستردگی آن در برخی موارد مرز قاره ها را نیز در نوردیده است. پدیده خشکسالی حالتی نرمال و مستمر از اقلیم است و تقریبا در تمامی مناطق اقلیمی رخ می دهد، تنها مشخصات آن از از یک منطقه به منطقه دیگر متفاوت است. طی سالهای اخیر کشور ایران با خشکسالی های متعددی روبرو بوده است که خسارت هایی گاه جبران ناپذیر بر منابع وارد نموده است. برای پایش خشکسالی از سوی محققین در سرار دنیا روش های مختلفی پیشنهاد شده است. یکی از این روش ها شاخص معیار بارندگی سالانه (SIAP) می باشد. در این تحقیق با استفاده از آمار بارندگی ایستگاه های باران سنجی موجود در استان گیلان که دارای دوره آماری مناسب بودند، این شاخص تعیین شد. بدین منظور ابتدا دوره مشترک آماری اتخاب و سپس آمار بارندگی مورد تصحیح و تکمیل قرار گرفت. پس از آن شاخص تعیین شد. بدین منظور ابتدا دوره مشترک آماریی انتخاب و سپس آمار بارندگی مورد تصحیح و تکمیل قرار گرفت. پس از آن شاخص مذکور برای کلیه ایستگاه ها تعیین و بر اساس نتایج حاصله سال های معرف خشک، نرمال و تر برای کل حوزه مشخص گردید. در انتها با استفاده از روش های سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) خشکسالی در منطقه پهنه بندی و نواحی با ریسک بالای خشکسالی مشخص شد که نتایج غالب بودن حالت اقلیمی نرمال در سطح استان، بالاتر بودن ریسک خشکسالی در بخش شمال و شمال شرقی منطقه و وجود اقلیمی پایدار تر در جنوب استان را نشان دادند.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، پهنه بندی ، سامانه اطلاعات جغرافیایی ، شاخص معیار بارندگی سالانه ، استان گیلان