طراحی آموزشی نوین در آموزش دینی دوره ابتدایی بارویکرد مشارکت فراگیران (درس چهاردهم ازکتاب هدیه های آسمانی دوره ششم ابتدایی)

در تحولات پرشتاب امروز علم و فناوری، تعلیم و تربیت بستر اولیه و پایه نخستین برای پرورش هر نوع تربیت و آموزش خواهد بود. در عصری که تبادل اطلاعات از طرق گوناگون و سریع انجام می پذیرد و بسیاری از مبانی و اصول تربیت دینی و فرهنگی و اجتماعی را تحت الشعاع قرار می دهد، اصلاح زیر ساخت های تربیتی و اندیشه دینی در جامعه اسلامی ضروری است. لازمه تربیت اسلامی برنامه ریزی برای نسل آینده می باشد. اگر یادگیری را تغییرات پایدار بدانیم، لازمه ایجاد تغییر، طراحی آموزشی است. در طراحی آموزشی، پیش بینی فعالیت های نظام مند و دقیق یا آماده سازی برنامه های پیش بینی شده بر اساس اهداف آموزشی و تربیتی و در جهت اجرای آن است با هدف تعیین دقیق کل فرآیند موقعیت های یادگیری است. یادگیری که با مشارکت و فعالیت فراگیران و تعامل معلم و شاگرد می باشد. آموزش در یادگیری نقش انکار ناپذیر دارد و منبع تامین نیروهای متخصص است. طراحی آموزشی ابزار و وسیله تدریس و آموزش است که نقش موثر در انتقال محتوا دارد و می تواند دین و اخلاق را که در جامعه ما اهمیت مضاعف و نقش محوری دارند، را به دانش آموزان منتقل نماید. در این مقاله، در پی آنم که با تعریف مفاهیم اساسی مرتبط با طراحی آموزشی، اهداف، عناصر طراحی آموزشی را با رویکرد مشارکت فراگیران در یادگیری را بیان نموده و الگویی ازطراحی آموزشی با فعالیت گام به گام فراگیران را در درس چهاردهم کتاب هدیه های آسمانی دوره ششم ابتدایی را ارایه نمایم.

کلیدواژه ها:

آموزش ، طراحی ، یادگیری مشارکتی ، فراگیران ، تربیت دینی