تربیت دینی و اخلاقی

هدف از تدوین این مقاله، بررسی نقش تربیتی دینی خانواده در رشد فضایل اخلاقی کودکان و نوجوانان است موضوع تعلیم و تربیت و روش های مطلوب آن و همچنین نقش خانواده در این زمینه از زمان های بسیار دور مورد توجه بشر بوده و در تمام عصرها در زندگانی انسان اهمیت والایی داشته است امر تربیتی، عملی است که روی یک فرد یا گروهی از افراد اعمال می شود یا عملی است که فرد یا گروهی از افراد آن را می پذیرند و حتی در جستجوی آن هستند تا به تغییری آن چنان عمیق منتهی می شود که نیروهای زنده جدیدی در افراد پدید آید و این افراد خود به صورت عناصر فعال این عملی که روی آنان اعمال می شود، در آینده به نظر می رسد نقش خانواده در تربیت دینی بسیار حیاتی و مهم است یافته های تحقیق حاکی از این امر است بی توجهی یا ناآگاهی خانواده ها، اجتماع به مساله تربیت دینی است که در عمق روح و جان انسان نفوذ کامل نداشته است و همین امر باعث شده که آسیب های روانی، اجتماعی و دینی به سختی پیشگیری گردد. براین اساس راهکارهایی به این شرح بیان شده است: انتخاب همسر مناسب و معتقد به اسلام نام محمدی (ص) – تغذیه و رشد فرزند از شیر و اغذیه ی حلال – اعتدار در اموزش و تشویق به نماز و دیگر عبادت – آموزش آداب دینی با سن نوجوان و همراهی با او در ادای تکالیف دینی در مقاله حاضر عوامل موثر در تربیتی دینی فرزندان و روش های تربیت دینی از قبیل روش محبت، الگویی، معرفتی، شرطی، ایجاد رغبت و جاذبه های غیر مستقیم، تلقین و... بیان شده است.

کلیدواژه ها:

تربیت ، دینی ، خانواده