کاربرد ژئو تکستایل در حفاظت دیوارهها و بستر مسیلهای طبیعی و کانالهای انتقال آب و مقایسه آن با سایر روشها (مطالعه موردی کانال E2 شبکه دز)

مرمت پوشش کانالهای انتقال آب در شبکه های آبیاری و زهکشی به دلیل عدم امکان قطع آب برای مدت طولانی یکی از دغدغه های بهره برداران از این شبکه ها می باشد. پس از بررسی دقیق روشهای لاینینگ کانالها شامل روشهای بتنی،سنگی و ژئوتکستایل استفاده از لحاف بتنی (Incomat) به دلیل انعطاف پذیری و دوام بیشتر و نفوذپذیری و زمان اجرای کمتر همچنین اجرای آن بدون قطع آب یا انحراف جریان آب برتر از روشهای دیگر شناخته شد. در این تحقیق قطعهای از کانال E2 شبکه دز به طول حدود ۳۴۰۰ متر جهت اجرای پوشش مذکور انتخاب گرید.. در این مقاله مشخصات فنی مصالح، روش اجرا و عملکرد پیشبینی شده و نهایتًا هزینه های اجرایی آن در مقایسه با گزینه های دیگر مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرد. بررسیهای انجام شده نشان میدهد که مشخصات فنی این پوشش پس از بهرهبرداری بسیار مطلوب بوده و چنانچه تولید ورقه های ژئوتکستایل آن در داخل مملکت فراهم شود، از نظر اقتصادی، فنی و سهولت اجرا و نصب کاملا قابل توصیه میباشد.