مولفه های معنویت در گردشگری خلاق، راهبردهای مدیریتی نوین

معنویت پدیدهای انسانی و جهانشمول است که در انحصار هیچ دین یا گروه دینی نبوده و تجارب معنوی از نوع تجارب خاص انسانی به شمار می رود که به زندگانی معنا میبخشد، تعالیبخش بوده و یا سبب اتصال و ارتباط آدمی می گردد. از این رو گردشگری معنوی، سفری است که در طی آن مسافر به درک تجارب معنوی نایل میشود؛ این تجارب میتواند در راهپیمایی طولانی به سمت مقاصد مذهبی با گروهی از همسفران هماندیش به وقوع پیوندد یا در تماشای چشماندازی بکر از طبیعت که با بینش خلاقانه و منظرین از آن، نقاش صحنه را ادراک کردن و به معناهای عمیقی رسیدن، باشد. بسیاری از اوقات گردشگری خلاق هم به شکلی از تجلی و کشف درونی و یا ابزاری برای تقویت هویت و تشخص و یا جستجو برای گسترش قابلیتها و تجارب و حس توانایی در بازتاب زندگی به شیوهای هدفمند نمود مییابد. این نوع از گردشگری خاص افراد خود شکوفاست؛ انسانهای فرهیختهای که به دنبال معنابخشی به زندگی خود هستند. بنابراین نگرش گردشگری خلاق نزدیکترین رویکرد به گردشگری توام با معنویت است و این دو مقوله دارای همپوشانی قابل توجهی باهم هستند. این فرضیه در پژوهش کیفی انجام شده با انجام مطالعات کتابخانهای و تکنیک دلفی دو مرحلهای راستیآزمایی شده است. گردشگری خلاق را چه پارادایم نوین در گردشگری و نسل سوم پس از گردشگری ساحل و گردشگری فرهنگی بدانیم و چه تکامل یافته گردشگری فرهنگی که به میراث ناملموس بیش از میراث ملموس توجه میکند، در هر حال شکلی از گردشگری شبکهای است که در آن خلق ارزش بطور جمعی و از طریق روابط موجود و گردش رابطه و سرمایه اجتماعی در شبکهها خلق میشود؛ از این رو باید الگوها و راهبردهای نوین مدیریتی آن را شناخت و بکار گرفت. در پژوهش حاضر این الگوها نیز با مطالعات کتابخانهای شناسایی شده و با تکنیک دلفی دو مرحلهای راستیآزمایی شدهاند.

کلیدواژه ها:

گردشگری خلاق ، گردشگری و معنویت ، الگوهای مدیریتی