بررسی مساله محور مخاطبان وحی از منظر مفسران قرآن کریم

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 337

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RELIGI01_128

تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1397

چکیده مقاله:

برای بیان ماهیت وحی، بخشی از مفهوم آن با بیان گیرندگان آن در قرآن انجام شده است. مفسران قرآن کریم در تبیین وحی انواع گیرندگان آن، بخشی را در حوزه فعل موجود، جهت تدابیر امورات زندگی خویش می دانند. آنان وحی بر آسمانها و زمین و حیوانات را به شکل خبر دادن، شهادت دادن، الهامات غریزی مطرح می کنند. مفسران، وحی بر مجردات را نیز در حوزه فعل و عمل موجود است که در آن لزوما فرستنده وحی خداوند نیست و می تواند این ارتباط بین ایشان با خودشان و بخشی از موجودات دیگر نیز باشد. مفسران این ارتباط را به شکل القای معانی و یا علم پنهانی برای وسوسه، مکر و تسویل پنهانی جهت فریب و یا راهگشایی در جهت خیر بیان می دارند. قسمت عمده ای از مخاطبان وحی در آیات انبیاء الهی هستند که این امر بیانگر هدف وحی بر موجودات این عالم بخصوص انبیاء الهی می باشد. بسیاری از دریافت های غیرانبیاء (انسان و غیر انسان) در حوزه عمل و افعال زندگی شخصی آنان بوده و یا متوجه کمالات آنان می شده است، انبیاء الهی علاوه بر این نوع دریافت ها دارای نوع دیگری از وحی بوده اند، به هدف و ماموریت آن بزرگواران مرتبط است و دایره ی دریافت های انبیاء هم شامل سطوح پایین تر وحی در حوزه ی فردی و هم شامل وحی در حوزه اجتماعی و هدایتی می باشد که نوع و شیوه این آگاهی ها و اعلام ها خاص انبیاء است. مفسران شیعه و سنی نسبت به انبیایی که به تصریح آیات مخاطب وحی بوده اند، تفاوتی نیست.

نویسندگان

زینب اخباری

مدرس دانشگاه سمنان

حسن اخباری

کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی