رابطه بین وابستگی بین فردی و پذیرش خویشتن زنان مطلقه

خانواده یک سیستم اجتماعی و الگوی رفتاری، از افرادی است که از نظر احساسی و هیجانی به یکدیگر وابسته هستند و دارای گذشته مشترک توام با تلاش برای برآورده ساختن نیازهای اعضای خانواده است (بالکن و کایا، به نقل از محمدپور، 1394 ). باوجود اینکه ازدواج به عنوان پیششرط تشکیل خانواده، زمینه را برای پیوند و اتصال نسل های متوالی فراهم آورده و موجب تثبیت و انتقال فرهنگ جامعه از نسل گذشته به نسل جدید می شود، بااین حال همواره خانواده ها قادر نیستند تا کنش های متقابل اجتماعی، اعضایشان را به صورتپیوسته به سمت هدفی خاصه دایت کرده و انسجام گروهی خود را حفظ کنند. در این صورت، اختلافات خانوادگی می تواند به گسست ؛ پیوند اجتماعی ازدواج و وقوع طلاق منجر شده و زمینه گسست نسل ها را فراهم آورد (ریاحی، علیوردی نیا و بهرامی کاکاوند، 1386 بالکن، به نقل از محمدپور، 1394 ). مولفه ای که مورد توجه می باشد ادراک شایستگی خود می باشد نظام خود 1(خود شناسی ،خود ارزیابی و خود تنظیمی) بعد مهمی از شخصیت است که رفتار کودکان را در وضعیت های شناختی و اجتماعی متفاوت تنظیم می کند.دستیابی به این نظام برای کودکان در ابتدای کودکی برای ایجاد تصویر خود مثبت و واقعی ضرورت دارد .جامعه آماری عبارت است از کلیه زنان مطلقه شهرستان تربت حیدریه که در 7 ماهه ابتدای سال 1396 طلاق آنان در دفاتر اسناد رسمی ازدواج و طلاق ثبت گردیده است. نمونه پژوهش حاضر عبارت است از تعداد 50 نفر از زنان مطلقه جامعه آماری فوق که به روش تصادفی ساده انتخاب شده است .ابزار گرد آوری پژوهش عبارت است از پرسشنامه پذیرش بی قید و شرط خود و پرسشنامه وابستگی بین فردی می باشد. یافته فرضیهپژوهش حاضر نشان می دهد که بین نمره کل پذیرش خویشتن و وابستگی بین فردی افراد رابطه مثبت و معنی دار وجود داشته و در همه خرده آزمون های وابستگی بین فردی و پذیرش بی قید و شرط رابطه منفی معنی دار وجود داشته مبین آن است که با بالا رفتن میزان پذیرش بی قید و شرط میزان وابستگی بین فردی و کمبود اعتماد به نفس و اتکای عاطفی و اعلام استقلال کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

پذیرش بی قید و شرط ، زنان مطلقه ، وابستگی بین فردی