بررسی اثربخشی واقعیت درمانی بر رضایت زناشویی دانشجویان متاهل دانشگاه فرهنگیان گرگان

رضایت زناشویی به معنای داشتن احساس مطلوب از ازدواج است و آن را به شادی و لذت از روابط بین زوج ها مرتبط دانسته اند. اهمیت ازدواج و مسایل مربوط به حوزه زناشویی به صورت روزافزون مورد توجه روانشناسان و متخصصان بهداشت روانی قرار گرفته است هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش رویکرد واقعیت درمانی بر میزان رضایت زناشویی دانشجویان متاهل دانشگاه فرهنگیان گرگان در سال 1396 است. در این پژوهش از روش شبه آزمایشی و از طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری شامل 24 نفر از دانشجویان متاهل بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه 12 نفره ازمایشی و کنترل کادربندی شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسه 60 دقیقه ای تحت مداخله واقعیت درمانی قرار گرفتند. و گروه کنترل این مداخله را دریافت ننمودند. دانشجویان قبل و بعد از اتمام دوره درمان پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ نسخه 35 سوالی را تکمیل نمودند. این پرسشنامه چهار ططیف رضایت زناشویی، ارتباطات، حل تعارض و تحریف آرمانی را می سنجد. به منظور تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار SPSS در سطح توصیفی و استنباطی تحلیل داده ها استفاده شد. جهت بررسی فرضیه های پژوهش از روش های آماری تحلیل کواریانس Ancova ، تحلیل کوواریانس چندمتغیره Mancova و آزمون تی t-test استفاده شده است. نتایج تحلیل کواریانس نشان می دهد پس از اثر متغیر مستقل که رویکرد واقعیت درمانی موجب بهبود ارتباط زناشویی و تحریفات آرمانی در افراد می شود. همچنین نتایج بعمل آمده از آزمون تی بیان می دارد که اختلاف میانگین دو گروه کنترل و آزمایش در نمره کل رضایت زناشویی t=-3.49, p<0/000 خرده مقیاس رضایت t=-3.25,p<0/000 و حل تعارض t=-2.09,P<0/000 از لحاظ آماری تفاوت معنادار دارد. با عنایت به یافته های موجود، به نظر می رسد که مداخله واقعیت درمانی بر میزان رضایت زناشویی دانشجویان متاهل موثر بوده است. لذا می توان با آموزش واقعیت درمانی در بهبود و ارتقای رضایت زوجین اقدام عملی نمود.

کلیدواژه ها:

واقعیت درمانی ، رضایت زناشویی ، دانشگاه فرهنگیان ، دانشجویان ، متاهل