ارزیابی پتانسیل تابش خورشیدی در منطقه سیستان

انرژی خورشیدی یکی از منابع تامین انرژی رایگان، پاک و عاری از اثرات مخرب زیست محیطی می باشد و کشور ایران در بین مدارهای 25تا40 درجه عرض شمالی قرار گرفته است و در منطقه ای واقع شده که به لحاظ دریافت انرژی خورشیدی در بین نقاط جهان در بالاترین رده ها قرار دارد. این تحقیق در منطقه سیستان با محدوده 30 درجه و 5 دقیقه تا 31 درجه و 28 دقیقه عرض شمالی در جنوب شرقی ایران، جهت تعیین پتانسیل تابش خورشیدی با استفاده از معادله تجربی آنگستروم و اطلاعات ایستگاه سینوپتیک زابل با متوسط ساعات آفتابی 3250ساعت درطول سال برای سال های آماری 1386-90 انجام شده است. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین پتانسیل تابش دریافتی خورشیدی در خرداد ماه با 23/54 و کمترین آن در ماه آذر با 12/39 مگاژول بر مترمربع در روز در منطقه سیستان رخ می دهد. همچنین متوسط تابش ماهانه در روز 18/32 مگاژول بر مترمربع در روز است و نسبت تابش خروجی به تابش ورودی از منطقه بسیار اندک و قابل چشم پوشی می باشد

کلیدواژه ها:

آنگستروم ، انرژی خورشیدی ، تابش فرازمینی ، تابش کل ، سیستان