نقش گردشگری الکترونیکی و آموزش های شهروندی در توسعه پایدار گردشگری شهری
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,101
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RESEARCHH01_054
تاریخ نمایه سازی: 29 بهمن 1392
چکیده مقاله:
امروزه گسترش سریع فناوری اطلاعات و ارتباطات و اینترنت، ساختارهای صنعتی به خصوص صنعت گردشگری در سراسر جهان را تغییر داده است. با توجه به اینکه صنعت گردشگری می تواند در ابعاد مختلف از جمله ایجاد درآمدهای ارزی و افزایش تولید ناخالص داخلی، منبع درآمد برای دولت و ایجاد اشتغال و بهبود خدمات اجتماعی نقش داشته باشد. بنابراین برای ورود به بازار رقابتی جهان مجبور به تجهیز امکانات و بهره برداری از تکنولوژی های نوین هستیم. ابزار الکترونیکی و اینترنت در تمام زنجیره توزیع خدمات گردشگری شامل: خطوط هوائی، مهمان پذیری، گردانندگان تور، آژانسهای مسافرتی و مقاصد سفر، تغییرات شگرفی ایجاد کرده است. با توجه به آنچه مطرح شد نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در دنیای امروزی به صورت انکار ناپذیر صنعت گردشگری را تحت تاثیر قرار داده است که باعث شده پدیده هایی مثل گردشگری الکترونیکی تحقق پیدا کند و ما ناگزیر به استفاده از این فناوری در صنعت گردشگری هستیم. صنعت گردشگری و مسافرت با رشد سریعی در حال گسترش است. پیشرفت و موفقیت این صنعت وابسته به آموزش است. این آموزش شامل افرادی است که در مشاغل گردشگری فعالیت می کند و همچنین کسانی که به نوعی از این صنعت استفاده می کنند. همزمان با رشد گردشگری این آموزش ها باید توسط افراد باتجربه و متخصص به شهروندان از طریق رسانه و ابزار آموزشی مختلف آموزش داده شود. سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور باید نقش نظارتی زیادی در اماکن و جاذبه های توریستی داشته باشد و در جهت تامین و مرمت آن کوشش کند. در واقع توسعه پایدار یعنی حفاظت و مراقبت از این آثار، تا در حین استفاده صحیح از این منابع و جاذبه ها، به نسل های آینده خوب منتقل شود. مسلما با وجود منابع و آثار فراوان در کشور، سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور قادر به حفاظت کامل از تمام این منابع نخواهد بود. بنابراین باید، شهروندان را نسبت به این مسئولیت آگاه کرد. مراقبت از جاذبه ها، نقاط و آثار متعدد گردشگری به عهده یک سازمان یا ارگان نیست بلکه بر عهده همه مردم است. این مقاله که بر اساس منابع کتابخانه ای و الکترونیکی گردآوری شده، کوشش بر این است که به نقش رسانه و ابزار آموزشی مختلف در آموزش گردشگری و توسعه پایدار به شهروندان اشاره شود و توسعه و گردشگری پایدار را منوط به این آموزش ها به شهروندان می داند. در این مقاله با استفاده از منابع اسنادی و نتایج همایش ها و کنفرانس ها، به بررسی اثرات فناوری اطلاعات و ارتباطات بر گردشگری و همچنین به بررسی نقاط ضعف و فرصت های موجود گردشگری الکترونیکی در ایران می پردازد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عباس ارغان
استادیار و عضو هیات علمی گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان
یعقوب حق پناه
دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان و عضو باشگاه پژوهشگران جوان
پانته آ ابوذری
کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری (عضو باشگاه پژوهشگران جوان)
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :