چارچوبی جدید جهت سنجش ارزش فناوری های RFID و BPM در زنجیره تحویل خودرو: مطالعه موردی در شرکت ایران خودرو

سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,278

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RFID02_040

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1386

چکیده مقاله:

فناوری RFID و سیستم BPM، جزء فناوری های اطلاعاتی نوینی می باشند که با توجه به قابلیت ها و خدمات برجسته ای که برای سازمان ها در مدیریت گردش منابع سازمانی فراهم می کنند، مورد توجه جدی کسب و کارها قرار گرفته اند. یکی از کاربردهای اصلی این فناوری ها، بهبود فرایند لجستیک و مدیریت زنجیره تحویل خودرو می باشد. در فرایند مدیریت زنجیره تحویل خودرو ارزش اصلی ایجاد شده توسط فناوری RFID، فراهم آوردن امکان شناسایی و ردیابی خودکار خودرو در هنگام عبور آن از ایستگاه های کاری و ارزش اصلی ایجاد شده توسط BPM، مدیریت و کنترل گردش خودروها بین این ایستگاه های کاری می باشد. بعد از بررسی سناریوهای مختلف کاربرد انفرادی و ترکیبی فناوری RFID و سیستم BPM در بهبود مدیریت زنجیره تحویل خودرو و ارزیابی نقاط ضعف و قوت آنها، مشخص شد، اگر چه هر یک از آنها در ظاهر ارزش متفاوتی برای سازمان ایجاد می کنند، اما در صورتی که سازمان با توجه به نوع بهبود مورد نظر خود، ترکیب درستی از این فناوری ها را انتخاب نکند، سیستم نهائی احتمالاً با مشکل همپوشانی وظیفه ای و یا پوشش نیافتن بعضی از نیازهای سازمان مواجه خواهد بود. با توجه به این نیاز، در این مقاله با ارائه یک چارچوب جهت سنجش ارزش فناوری RFID و سیستم BPM در مدیریت زنجیره تحویل خودرو، می توان تشخیص داد که هر کدام از این ابزارها، چه ارزشی در فرایند لجستیک سازمان ایجاد می کنند و در چه مواقعی ارزش ایجاد شده توسط آنها تقریباً یکسان می باشد. معیارهای ارزیابی استفاده شده در این چارچوب، شامل نوع بهبود مورد انتظار سازمان، وضعیت قطعیت گردش خودرو بر اساس مدل های برنامه ریزی شده و وضعیت انباشتگی وظایف مربوط به عبور خودروها از ایستگاه های کاری می باشد.

نویسندگان

حسین مرادی

کارشناس ارشد مهندسی فناوری اطلاعات، بخش مهندسی صنایع، دانشگاه تربیت

محمد جابری

کارشناس ارشد مهندسی فناوری اطلاعات، بخش مهندسی صنایع، دانشگاه تربیت

اردشیر بحرینی نژاد

استادیار مهندسی فناوری اطلاعات، بخش مهندسی صنایع، دانشگاه تربیت مدر