اندیشه عرفانی هاتف اصفهانی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 564

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RICCONF02_128

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398

چکیده مقاله:

عرفان الھی و اسلامی از راه ھای نورانی بی پایان دو جھان و از گنجینه ھای اسرار آمیز قلب ھای سوخته ھجران توحیدی عاشق، حیران و جست و جو گر حضرت خداوند است و مانند پرتو، روح انسان را از سیاھی مادیات به روشنی بھشت جاوید و عرش توحید، رھنمون می سازد. ھاتف اصفھانی در ترجیع بند عرفانی خویش که در پنج بند سروده است، رازھای عرفان اسلامی و عرفان توحیدی را خواھد شکفت و حضرت الله را نور بی پایان دو جھان و باطن ماسوی الله را برخلاف حجاب ھا و ظواھر مادی و سطحی نگری، سرشار از نور ایزدی می پندارد. و قلب انسان دور از ظواھر، گسسته ازمادیات، بی ریا و تسلیم مطلق خواسته و عشق الھی را، عارف کامل می پندارد. و عشق الھی را غالب بر عقل سطحی نگر معرفی می کند . ھاتف اصفھانی، راھنمایی رھبر و پیر عرفانی را از ارکان سلوک عرفانی پنداشته و سلوک عرفانی را دارای مراحل و کسب ظرفیت عرفانی و صبر داشتن می داند و بحث و جدال بین تمام ادیان توحیدی را بی فایده و اشتباه دانسته و ھدف یکسان تمام ادیان توحیدی را عشق حقیقی قلبی بھ حضرت یزدان معرفی می کند.