تعیین موقعیت بهینه مهاربازوها و کمربندهای خرپایی در سازههای بلند مرتبه با استفاده از الگوریتم ژنتیک

تعداد زیادی از انواع سیستمهای سازهای جانبی مانند قاب صلب، قاب خرپایی، دیوار برشی، قاب های تو در تو، هسته مرکزی و غیره در سازههای بلند استفاده میشود اما سیستم مهاربازویی و کمربند خرپایی، یکی از بهترین سیستمها در کنترل ممانخمشی 4 در پای سازه و همچنین جابجایی 5 طبقه بام میباشد. از این رو موقعیت بهینه مهاربازوها و کمربندهای خرپایی تأثیر بسزایی در کاهش ممان خمشی در پای سازه و جابجایی طبقه بام دارد. در این پژوهش با الهام از علوم ژنتیک و کدنویسی الگوریتم ژنتیک 6 تحت محیط متلب 7 بهترین موقعیت برای مهاربازوها و کمربندهای خرپایی در سازههای بلندمرتبه در مقابلنیروهای جانبی مشخص شده به نحوی که کمترین حد ممکن ممان خمشی در پای هسته سازه و همچنین کمترین جابجایی ممکن در طبقه بام ایجاد گردد

کلیدواژه ها:

ساختمانهای بلند ، کمربند خرپایی ، مهاربازو ، موقعیت بهینه ، الگوریتم ژنتیک