جایگذاری گرهها در شبکههای حسگر بیسیم با استفاده از الگوریتم ژنتیک بهبودیافته

شبکههای حسگر بیسیم برای نظارت و کنترل یک محیط خاص مورد استفاده قرار میگیرند و از تعداد زیادی گره حسگر ارزان قیمت تشکیل شدهاند که به صورت متراکم در یک محیط پراکنده میشوند. اطلاعات جمعآوری شده به-وسیله حسگرها باید به یک ایستگاه پایه منتقل شوند. در ارسال مستقیم، هر حسگر مستقیماً اطلاعات را به مرکز می- فرستد. بهدلیل فاصله زیاد حسگرها از مرکز، انرژی زیادی مصرف میکنند. در مقابل طراحیهایی که فواصل ارتباطی را کوتاهتر میکنند، میتوانند دوره حیات شبکه را طولانیتر کنند. بنابراین چیدمان بهینه و مصرف انرژی مستقیماً طول عمر شبکه حسگر را تحت تأثیر قرار میدهد. پژوهش انجام شده در این مقاله چیدمان بهینه گرههای حسگر در جهت کاهش توان مصرفی گرههای حسگر از طریق اتصال بهینه گرههای حسگر به گرههای چاهک با استفاده از الگوریتمژنتیک بهبودیافته است. در این مقاله یک کدگذاری مطلوب برای پاسخ در نظر گرفته شده و یک تابع هدف مبتنی بر چیدمان بهینه با حداقل توان مصرفی در گرههای حسگر تعریف شده است و سپس با استفاده از الگوریتم ژنتیک مسئله حل شده است و نتایج با الگوریتمهای تکاملی دیگر نظیر الگوریتم بهینهسازی ازدحام ذرات و الگوریتم زنبورعسل مقایسه شده است. نتایج حاکی عملکرد بهینه الگوریتم ژنتیک بهبودیافته در چیدمان بهینه گرهها با حداقل توان مصرفی در شبکه حسگر دارد

کلیدواژه ها:

شبکه حسگر بیسیم ، الگوریتم ژنتیک ، الگوریتم بهینهسازی ازدحام ذرات ، الگوریتم زنبورعسل مصنوعی