مدیریت ریسک زنجیره های تامین بر پایه قابلیت اطمینان

اگر بخواهیم تعریفی مناسب از زنجیره تامین و بحث های مدیریتی زنجیره تامین داشته باشیم باید گفت که یک زنجیره تامین شامل مجموعه ای از بنگاهها اعم از تولیدی یا غیر تولیدی است که هدف آنها فراهم کردن و ارائه خدمات مشخص و یا تولید محصولاتی معین است . این مجموعه دامنه ای از تامین کنندگان کالاهای اولیه تا مشتریان را در بر می گیرد . مدیریت زنجیره تامین نیز وظیفه یکپارچه سازی و هماهنگ سازی واحد های مختلف سازمانی را که قانونا مجزا از یکدیگر هستند را بر عهده دارد . طبیعتا مدیریت چنین زنجیره هایی همواره با عدم قطعیت های منجر به ریسک ( از قبیل توانایی یا عدم توانایی اعضای زنجیره در انجام وظایف ، توقفات پیش بینی نشده ، سیکل های سفارش دهی نا منظم ، تورم و ... ) در تصمیم گیری همراه می باشد . در این میان با افزایش قابلیت اطمینان زنجیره تامین می توان ریسک های احتمالی ( ناشی از عدم قطعیت ها ) در سر راه مدیریت را به حداقل رسانده و مدیریت زنجیره تامین را سهولت بخشید . در این مقاله سعی بر آن است که عوامل موثر در افزایش اطمینان به تک تک اعضاء در راستای انجام وظایف خود ( ارائه محصول یا خدمت در زمان معین با کمیت و کیفیت معین ) و به تبع آن قابلیت اطمینان کل سیستم زنجیره تامین را بررسی نمائیم