رابطه سرمایه فکری با عملکرد سازمانی در کارکنان شاغل بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه

زمینه و هدف: امروزه عملکرد سازمانی را نمیتوان صرفا بر اساس معیارهای مالی مورد ارزیابی و قضاوت قرار داد. نتایج پژوهش ها نشان داده است در این زمینه دارایی های غیرمالی که به آنها دارایی های نامشهود یا سرمایه های فکری اطلاق می شود نیز نقشی تعیین کننده دارند. در اقتصاد دانشمحور از سرمایه فکری به منظور ایجاد ارزش برای سازمان استفاده می شود و عنصر سرمایه فکری به عنوان یک ابزار موثر برای افزایش قدرت رقابت شرکت ها مورد توجه خاص قرار دارد. از آنجاکه اندازه گیری سرمایه فکری به منظور مقایسه سازمان های مختلف و حتی بهبود کنترل های آنها ضروری است؛ لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سرمایه فکری با عملکردسازمانی کارکنان مرکز آموزشی درمانی امامرضا(ع) کرمانشاه انجام شد. روش بررسی: مطالعه حاضر توصیفی بوده و جامعه پژوهش شامل کارکنان مرکز آموزشی درمانی امام رضا(ع) کرمانشاه با مدرک تحصیلی بالاتر از دیپلم است. روش نمونه گیری در این پژوهش، تصادفی ساده بوده و حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 285 نفر برآورد شده است. به منظور جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه استاندارد بنتیس و همکاران و پرسشنامه عملکرد سازمانی استفاده شد. فرضیات از طریق آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و ضریب همبستگی کانونی مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد که بین سرمایه فکری و عملکردسازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین هریک از مولفه های سرمایه فکری شامل سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه ارتباطی بطور جداگانه رابطه مثبت و معناداری با عملکردسازمانی و خرده مولفه های آن دارند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، سرمایه فکری تاثیر مستقیمی بر عملکرد سازمانی دارد. از بین مولفه های سرمایه فکری، سرمایه ارتباطی بیشترین تاثیر را بر عملکردسازمانی داشته است.

کلیدواژه ها:

سرمایه ، مدیریت ، عملکرد سازمانی ، بیمارستان