بررسی اثر شدت چرای دام بر خصوصیات ذخایر بذری خاک و رشد گیاهان مرتعی

مدیریت صحیح و پایدار در اکوسیستم های مرتعی امری غیرقابل اغماض است که تنها با بررسی اصولی و بنیادین روابط اکولوژیک حاکم بر این سیستم طبیعی قابل دستیابی می باشد. تغییراتی که در خواص فیزیکی خاک، این بستر مساعد، جهت حیات گیاهی رخ می دهد اثر مهم و بسزایی در چگونگی رشد و نمو گیاهان برجای می گذارند. در تحقیق حاضر هدف اصلی تعیین اثر فشردگی خاک (که در اثر لگدکوبی مفرط طی سالهای متمادی در امر چرای شدید بر خاک اعمال می شود) بر خصوصیات ذخیره بذری و تغییرات وزن مخصوص ظاهری بر رشد گیاهان حاصل از آن در مرتع بود. در این راستا طرح تحقیقاتی حاضر طی سالهای 1380 الی 1381 در قالب بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در حوزه آبخیز سد لار اجرا گردید. نتایج حاصل از این تحقیقات که با استفاده از نرم افزارهای آماری Excel و MSTATC تجزیه و تحلیل شدند، آشکار نمودند که ذخیره بذری و تنوع گیاهی از منطقه قرق به بحرانی بطور معنی داری کاهش می یابد و اگر چه خصوصیات فیزیکی خاک (مقاومت مکانیکی و وزن مخصوص ظاهری) بویژه در لایه سطحی (0-15 سانتیمتر) با افزایش فشار چرا روندی افزایشی را طی می کنند و این روند از منطقه مرجع به سمت منطقه بحرانی و در طول فصل چرا مرتباً افزایش می یابد، اما این افزایش تراکم خاک soil compaction بر خصوصیات رویشی گیاهان روییده از ذخیره بذری خاک اثر معنی دار و مهمی را اعمال نمی نماید و به نظر می رسد که عوامل دیگری مانند حاصلخیزی خاک و شرایط اقلیمی، بیشتر بر این مسئله تأثیر گذار باشند.

کلیدواژه ها:

فشردگی خاک ، ذخیره بذری ، تنوع گونه ای ، زیست توده ریشه ، زیست توده هوایی