بررسی ارتباط پوشش گیاهی شورروی استان بوشهر با عمق سطح ایستایی و عوامل شوری (مطالعه موردی منطقه میرمحمد اهرم)

مطالعه در منطقه میرمحمد اهرم واقع در شهرستان تنگستان (استان بوشهر) که دارای تنوع نسبتاً خوبی از تیپ های گیاهی بوده و نمونه ای از یک منطقه بیابانی ساحلی می باشد، انجام گردید. در این مطالعه فاکتورهای خاک شامل بافت خاک، هدایت الکتریکی، اسیدیته، درصد گچ، درصد ماده آلی، درصد آهک معادل، آنیونها و کاتیونهای محلول خاک در عمق های 30-0، 60-30 و 90-60 سانتی متر در اسفند ماه (بعد از بارندگی) و مرداد ماه (خشک ترین ماه سال) تعیین گردید. همچنین عمق سطح ایستایی آب زیرزمینی، تجزیه شیمیایی آب زیرزمینی، بررسی سیستم ریشه ای گونه های غالب تیپ های گیاهی موجود در نطقه و عوامل مربوط به پوشش گیاهی مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی کل تعداد گونه ها در رویشگاه به عنوان غنای گونه ای تعیین شد. بررسی رابطه بین غنای گونه ای با عامل شوری یا هدایت الکتریکی خاک (در مرداد ماه) رابطه رگرسیونی Sr=15.56 – 0.17EC را به همراه داشت. در این رابطه R2 برابر 57 درصد برآورد شد. ضعیف ترین همبستگی بین اسیدیته و غنای گونه ای مشخص گردید. نتایج نشان داد رطوبت در خاک های شور عامل بسیار مهمی در پراکنش گیاهان شور روی محسوب می شود و تغییرات بسیار کم توپوگرافی نقش مهمی در توزیع این جوامع بازی می کند. همچنین دوره های سیل گیری خاک در تعیین این جوامع مؤثر می باشد. بطور کلی نتایج این بررسی نشان داد که گیاهان شور روی، شاخص مناسبی از خصوصیات خاک (مثلاً شوری) می باشند.

کلیدواژه ها:

سطح ایستایی ، عوامل شوری ، گیاهان شور روی ، تیپهای گیاهی ، عوامل خاک ، سیستم ریشه ای ، آب زیرزمینی ، بافت خاک ، پوشش گیاهی ، منطقه میرمحمد اهرم