بررسی ارزش رجحانی چمن آرارات (Poa araratica) و گونه های همراه در مراتع نیمه استیپی استان اردبیل

گراس لندهای مراتع نیمه استپی استان اردبیل با مساحت بالغ بر 300 هزار هکتار، با آب و هوای نیمه خشک و نیمه مرطوب سرد می باشد، امروزه بدلیل استفاده های مفرط و چرای زودرس، گیاهان کلاس I رو به کاهش رفته و گیاهان مهاجم و سمی جاگزین آنها شده اند و به موجب آن توان تولیدی مرتع کاهش یافته، به منظور استفاده صحیح از مرتع و حمایت از گیاهان مهم منطقه، در تابستان 1381، ارزش رجحانی گونه چمن آرارات و گونه های همراه به روش کافه تریا در قالب طرح آزمایشی کاملاً تصادفی در شش تیمار و سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که در بین گونه های مورد مطالعه از نظر میزان مصرف توسط گاو اختلاف معنی داری در سطح 1 درصد وجود دارد، مقایسه میانگین به روش دانکن در سطح احتمال 1 درصد نشان داد که از نظر میزان مصرف، ارجحیت گونه ها بترتیب زیر می باشد:1-Trifolium repense- Astragalus effuses2- Poa araratica3- Festuca ovina- Dactylis glomerata4-Bromus tomentellusهمچنین این آزمایش با استفاده از گوسفند نیز انجام شد، نتایچ مشابه آزمایش قبلی مشاهده گردید با این تفاوت که در بین گونه های گرامینه، چمن آرارات از نظر میزان مصرف توسط گاو بالاترین ارزش را به خود اختصاص داده و با سایر گرامینه های مورد آزمایش اختلاف معنی داری را نشان داد، ولی در آزمایش با گوسفند از میزان مصرف در بین گرامینه ها اختلاف معنی داری مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

گراس لند ، ارزش رجحانی ، گوسفند ، اردبیل