نقش برنامه درسی زیباشناختی در روش های تدریس نوین دوره ابتدایی

تعلیم و تربیت عمومی ما اغلب معلمان و دانش آموزان را آموزش می دهند تا بخوانند، بنویسند، به طور تحلیلی تفکر کنند، شمارش کنند و به شیوه های متفاوتی به توانایی های خود دست یابند. اما چیزی که کمتر به آن توجه می کنیم، استعداد، خلاقیت، عواطف و احساسات و ... می باشد.زیبایی که موضوع هنر و آموزش های معطوف به هنر است برای ما از اهمیت خاصی برخوردار است. درک و دریافت زیبایی قدمتی به درازای پیدایش انسان به روی کره خاکی دارد. یکی از مشکلات مهم و اساسی در نظام آموزش و پرورش خصوصا در کشور ما، به کار نگرفتن روش های تدریس نوین در آموزش است. به همین سبب کیفیت آموزشی از سطح مطلوب برخوردار نیست و دانش آموزان علاقه زیادی به تحصیل نشان نمی دهند. یکی از دلایل آن عدم آشنایی معلمان با روش های نوین تدریس است. پیشرفت روز افزون علوم و تحقیقات گوناگون در حیطه های مختلف حاکی از آن است که اطلاعات بشر روز به روز افزایش می یابد و مطالب جدیدی به دست می آید. هدف این پژوهش بررسی نقش برنامه درسی زیباشناختی در روش های تدریس نوین دوره ابتدایی می باشد. که به دنبال دستیابی به سوالاتی نظیر این که نقش برنامه درسی زیباشناختی در روش تدریس معلمان چیست وضعیت برنامه درسی زیباشناختی در کشور ما چگونه است زیباشناختی چه نقشی در انگیزه و یادگیری دانش آموزان دارد صاحب نظران وضعیت برنامه درسی زیباشناختی را چگونه ارزیابی می کنند روش پژوهش از نوع توصیفی کیفی می باشد. ضرورت دارد. رویکرد رایج برنامه درسی به سوی یک رویکرد هنری و زیباشناختی حرکت کند تا فرصت بیان و ابراز علایق، احساسات و عواطف بصورت خلاقانه، آزاد را به فرد دهد. دیویی معتقد است مردم می توانند در موقعیت های بسیار متنوعی تحت شرایط مختلفی یادبگیرند؛ ما می توانیم در فعالیت های خسته کننده یا با اشخاص جذاب یاد بگیریم.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی ، زیباشناختی ، روش تدریس نوین