اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم فراقشری مغزtDCS بر روی سوگیری توجه در افراد سوء مصرف کننده مواد

مقدمه: اعتیاد به مواد مخدر بخاطر دشواری در رسیدن به درمان پایدار و نرخ عود بالا علارغم انجام سم زدایی و مداخلات دارویی و روانشناختی، از موضوعات مهم سلامت به شمار می رود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تحریک الکتریکی مستقیم فراقشری مغز (tDCS) بر روی سوگیری توجه در سوء مصرف کنندگان مواد بود. روش: این پژوهش یک مطالعه آزمایشی همراه با گمارش تصادفی آزمودنی ها در گروه های آزمایش و کنترل به همراه پیش آزمون و پس آزمون بود. 40 بیمار وابسته به مواد افیونی مراجعه کننده به مراکز متادون درمانی به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و پس از پاسخ دهی به آزمون استروپ، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش 20) نفر) و کنترل 20) نفر) جای گرفتند. جلسات درمانی تحریک الکتریکی مستقیم فراقشری (tDCS) شامل 20 دقیقه تحریک آندی ناحیه F3 و تحریک کاتدی ناحیه F4 با شدت جریان 2 میلی آمپر بود. سپس هر دو گروه بار دیگر به پرسشنامه فوق پاسخ دادند. داده های بدست آمده با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: تحلیل داده های بدست آمده با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که میانگین گروه های آزمایش و کنترل در سوگیری توجه در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج، به نظر می رسد که تحریک الکتریکی مستقیم فراقشری مغز((tDCS می تواند موجب کاهش سوگیری توجه به مواد در سوء مصرف کنندگان مواد گردد. لذا به درمانگران پیشنهاد می گردد که از تحریک الکتریکی مستقیم مغز (tDCS) به عنوان یک روش مداخله برای درمان افراد معتاد استفاده شود.

کلیدواژه ها:

tDCS ، سوگیری توجه ، اعتیاد