تاثیر درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودکار آمدی در دانش آموزان دختر متوسطه شهر تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودکار آمدی در دانش آموزان دختر متوسطه شهر تهران بود. روش پژوهش آزمایشی( نیمه تجربی ) و جامعه آماری شامل کلیه ی دانش آموزان دختر دبیرستانی منطقه 18 تهران است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند و برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی در 8 جلسه روی گروه آزمایش اجرا شد. داده های پژوهش با استفاده از مقیاس های خودکارآمدی عمومی (1982) پیش از شروع مداخله آموزشی، و پس از آن از افراد هر دو گروه جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های توصیفی و تحلیل کواریانس در نرم افزار spss نسخه 23 انجام گرفت. یافته های تحلیل کواریانس نشان داد که برنامه آموزشی درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی موجب افزایش خودکارامدی در سطح معنی داری (p< 0/05) می شود. نتیجه نشان داد که برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی از طریق افزایش خودکارامدی می تواند سلامت روانی دانش آموزان را بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

خودکار آمدی ، کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی