اثر بخشی آموزش طرح واره طرد و بریدگی بر افزایش خود کار آمدی زنان در حال متارکه

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش طرح واره طرد و بریدگی برافزایش خودکارآمدی در زنان در حال متارکه مراجعه کننده به دادگاه نیکبخت شهراصفهان در سال 1396 بوده است که دارای طرحواره طرح و بریدگی می باشند. در این پژوهش از روش نمونه گیری دردسترس بهره گرفته شده است . روش پژوهش از نوع تجربی و نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون –پس آزمون با گروه کنترل می باشد . ابزار پژوهش خودکارآمدی عمومی شرر است که در ابتدا در مرحله پیش آزمون برروی دو گروه 20 نفره گواه و کنترل اجرا شده و پس از آن آموزش طرح واره طرد و بریدگی برروی گروه آزمایش اجرا شد و پس از 8 جلسه آموزش گروه آزمایش و انتظار گروه گواه ، مجددا دو مقیاس خودکارآمدی برروی هر دو گروه اجرا شد . نتایج به دست امده به وسیله نرم افزار Spss نسخه 22 انجام گرفته و نتایج پژوهش نشان داده است که آموزش طرح واره طرد و بریدگی بر افزایش خود کار آمدی در زنان درحال متارکه مراجعه کننده به دادگاه نیکبخت شهر اصفهان اثر بخش بوده است (p=0/001).

کلیدواژه ها:

آموزش طرح واره طرد و بریدگی ، خود کار آمدی