راهبردهای کلان امور زیر بنایی (آب و خاک )در توسعه کشاورزی

آب شیرین به واسطه چرخه هیدرولیکی یکمنبع تجدید شدنی است، اما عملاٌ منبع محدودی میباشد. طی قرن جاری، تقاضا برای آب با رشد سریع جمعیت و توسعه کشاورزی، شهر نشینی و صنعتیشدن افزایش یافته است؛ از سال 1950 ، مصرف جهانی آب به سه برابر و مصرف سرانه تقریبا 50 درصدافزایش یافته است .آب در حفظ تنوع زیستی کشاورزی پایدار و توسعه ( روستایی، نقش اساسی دارد .به مناسبت روز جهانی مبارزه با بیابانزایی( 17 ژون 2014 میلادی برابر 27 خرداد ماه 1392) دبیرکل سازمان ملل متحد طی پیامی اعلام نمودند: بیش از یک میلیارد و پانصد میلیون انسان که اکثریت آنان کشاورزان خرده پا هستند، از زمینهای در حال فرسایش امرار معاش میکنند و فرسایش اراضی حاصلخیز نیز به گونه ای فزاینده در سرزمینهای خشک جهان، مشهود بوده و در عین حال، 80 درصد اینپدیده در سایر مناطق کره زمین رخ میدهد و بیش از 4میلیارد هکتار از اراضی جهان، توان بالقوه برای بازسازی و احیای مراتع و نواحی جنگلی را دارد. در ایران نیز بنا بر اعلام رئیس سازمان جنگلها ،مراتع و آبخیز داری ،به میزان 100یلیون هکتار از 164یلیون هکتار عرصههای کشور به دلیل بیتوجهی به دیریت جامع حوضه های آبخیز، برداشت بی رویه آبهای زیرزمینی و برداشت بیش از حد خاک برای توسعه، در معرض بیابان شدن است

کلیدواژه ها:

بهره برداری بهینه از منابع ، سیستمهای آبیاری نوین ، توسعه کشاورزی