رشد و توسعه پایدار روستایی در گرو عملکرد شوراهای اسلامی دهیاری ها و مردم

تشکیل شوراهای اسلامی در نواحی روستایی، اقدامی بسیار موثر در فرایند مردم سالاری و مشارکت مردم در سرنوشت خویش محسوب می شود .در نواحی روستایی که در چند دهه اخیر خلا مدیریت وجود داشت، تشکیل شوراها وبه تبع آن تاسیس دهیاری اهمیت بسیار بیشتری نسبت به نواحی شهری دارد، چرا که شوراها توانسته اند خلا مدیریت را در روستاها پرکنند .توسعه پایدار روستایی یکی از اهداف اساسی سیاست گذاری های کلان در همه کشورها و بخصوص در ایران است .توسعه پایدار یک مفهوم کلی و در ارتباط با ابعاد مختلف زندگی روستاییان و همچنین رابطه این ابعاد با محیط پیرامون می باشد در سیستم جدید مدیریتی کشور،مدیریت روستاها به شوراها و دهیاری ها سپرده شده است مدیریت روستایی در فرایند توسعه روستایی یکپارچه و پایدار نقش اساسی دارد در واقع فرایند سازماندهی و هدایت جامعه و محیط روستایی از طریق شکل دادن به سازمان ها ونهادهاست یکی از رویکردهای توسعه روستایی برنامه ریزی پایین به بالا است .که بر اساس آن مشارکت مردم محلی و دخالت موثر آنان در فرایند برنامه ریزی محور توسعه محسوب می شود .با توجه به ابعاد توسعه پایدار روستایی نقش مردم را در فرایند پایدار تغییرات ابعاد اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و زیست محیطی بسیار بالاست .اگر چه مردم به باور تغییر در این ابعاد دست یابند و در جهت استفاده از این تغییرات در جهت رفاه و افزایش بهره مندی خود استفاده نمایند می توان به یک توسعه پایدار امیدوار بود. در این رابطه شناخت جایگاه شوراها ، دهیاریها و مردم در رشد و توسعه روستایی و بررسی ابعاد پیدا و پنهان نقش آنها در توسعه روستایی هدف اصلی از نگارش این مقاله می باشد

کلیدواژه ها:

دهیاریها ، شوراهای اسلامی ، توسعه پایدار روستایی ، برنامه ریزی