مشروعیت یا عدم مشروعیت تنبیه کودک از منظر متون مقدس اسلامی و مسیحی

یکی از مسائل مهم و پیچیده تربیتی که خانواده ها با آن روبرو هستند، چگونگی برخورد با کارهای ناشایست و خطاهای کودکان است. در بیشتر اوقات والدین دچار تردید میشوند که در مقابل این رفتار کودکان چه واکنشی نشان دهند. آیا مجاز به تنبیه کودکان هستند یا خیر آیا منظور از تنبیه، تنبیه بدنی است یا سایر تنبیه ها بیش از نیمی از افراد کره زمین را متدینان به ادیان ابراهیمی و الهی تشکیل میدهند که بحث تربیت فرزندان برای آنان یک موضوع و مساله مهم است، به طوری که تبدیل به دغدغه برای آنان شده است. پژوهش حاضر با کند و کاو متون مقدس اسلامی و مسیحی در صدد است به بخشی از این دغدغه ها پاسخ گوید.با مرور متون مقدس اسلامی و مسیحی به دست می آید که تنبیه کودک در جهت تربیت او جایز است و اثر اصلاحی دارد و اگر هم در تمام موارد اثر مطلوب نداشته باشد، دست کم، عامل بازدارنده خواهد بود؛ البته در میزان و کیفیت تنبیه لازم است دقتهای لازم صورت گیرد.روش تنبیه و تادیب، دارای آثاری همچون اصلاح و تربیت فرد، کسب جایگاه فردی و اجتماعی نزد بزرگان، ایجاد عدالت و ... است و البته ممکن است بر اثر افراط در آن عوارض و تبعاتی همچون لجاجت و سرکشی و کینهتوزی به دنبال داشته باشد.از سوی دیگر ترک تنبیه و تادیب عوارض و تبعاتی همچون گمراهی، حماقت، دوری از علم، عقل و حکمت به دنبال داشته باشد.