بررسی سطح دسترسی در شبکه حمل و نقل ریلی با استفاده از تحلیل قابلیت اطمینان زیرساختار

میزان قابلیت بهره برداری از زیر ساختار یک شبکه حمل و نقل ریلی که بهره بردار سیستم ریلی را از رسیدن به یک مقصد معین در مدت زمان مناسب مطمئن می سازد سطح دسترسی در آن شبکه است. در این مقاله با تکیه بر مفاهیمی همچون نرخ تعمیر و نرخ خرابی و با هدف بیشینه کردن مطلوبیت سفر که شاخص آن سطح بالاتر دسترسی در شبکه فرض شده است رویکردی جهت محاسبه سطح دسترسی در شبکه ریلی با استفاده از تحلیل قابلیت اطمینان زیرساختار شبکه حمل و نقل ریلی پیشنهاد شده است. در مدل پیشنهاد شده، عملکرد شبکه ریلی با استفاده از شاخص دسترسی سنجیده م یشود و این شاخص توصیفی است از بازدهی شبکه ریلی در برقراری ارتباط بین گر ههای موجود. به منظور روشن تر نمودن نحوه عملکرد مدل پیشنهادی یک مثال عددی در یک شبکه ریلی مفروض ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل ریلی ، بهره برداری ، زیرساختار ریلی ، قابلیت اطمینان ، دسترسی در شبکه