بررسی اثر توسعه ناوگان راه آهن بر رشد اقتصادی بخش حمل ونقل ریلی کشور (محور همایش: مدیریت و اقتصاد حمل ونقل)

نقش اساسی و کلیدی حمل و نقل ریلی به عنوان عامل ارتباط دهنده مراکز عرضه و تقاضا و عنصر تداوم بخش به فعالیت ها از دو بعد توسعه ملی و قیمت نهایی کالا و خدمات دارای اهمیتی خاص می باشد، به نحوی که توجه دقیق و جامع به هریک از عوامل زیرساختی حمل و نقل ریلی در تامین بازده اجتماعی- اقتصادی جزو الزامات اصلی به ثمر رساندن اهداف رشد و توسعه به شمار می رود. هدف اصلی این مقاله بررسی نقش تعداد لکوموتیوهای بخش حمل و نقل ریلی بر رشد اقتصادی بخش حمل و نقل ریلی کشور با استفاده از آمارهای موجود طی سال های 1392-1367 می باشد. برای آزمون تجربی مدل، از الگوی خود همبستگی برداری استفاده شده است. جهت بررسی پایایی و هم انباشتگی متغیرها، مرتبه جمعی بودن متغیرهای الگو تعیین گردیده و سپس تعداد وقفه های بهینه مدل، مشخص می شوند. در گام بعدی تعداد بردارهای هم انباشتگی الگو، تعیین شده و سپس الگوی مطلوب مشخص می گردد. نتایج حاصل از تخمین مدل نشان می دهد که در بلند مدت تعداد لکوموتیوهای بخش حمل و نقل ریلی اثر مثبتی بر رشد اقتصادی بخش حمل و نقل ریلی کشور دارد، بطوریکه درازای یک درصد تغییر در تعداد لکوموتیوهای بخش حمل و نقل ریلی، رشد ارزش افزوده بخش حمل و نقل ریلی کشور به میزان 0/023 درصد تغییر خواهد کرد. همچنین چگونگی تغییرات متغیر تعداد لکوموتیوهای بخش حمل و نقل ریلی بر رشد اقتصادی بخش حمل و نقل ریلی کشور با روش تجزیه خطای پیش بینی مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

لکوموتیو ، رشد اقتصادی بخش حمل و نقل ریلی ، مدل خود رگرسیون برداری (VAR) ، تجزیه واریانس