فقه و سیاست تقنینی در قبال جوانان؛ از تسامح تا تصلب

کمال فقه عبارت است از بیان همه احکام مربوط به حقوق و تکالیف فردی و جمعی در گستره اوامر و نواهی ، فقهی که در پیشاروی خود چنین هدفی دارد می بایست هماهنگ با مقتضیات زمان حرکت کرده و ویژگی پویای خود را در اجتهادهای جواهری وار متجلی سازد. سیاست تقنینی متاثر از عرفی گرایی ، دایر مدار حقوق است و تنها از انسان محق سخن می راند ، اما سیاست تقنینی دینی که برگرذان احکام فقهی شریعت در قالب ماده و تبصره است هم از حقوق سخن می گوید و هم از تکالیف ؛ چه تلازم حقوق و تکالیف است که همچون دو بال انسان را در سپهر تعالی و خداگونکی به پرواز در می آورد و زمینه ساز سعادت راستین وی است . در این نوشتار تلاش می گردد تا از منظری فقهی به مقوله حقوق جوانان پرداخته شده و چالش های سیاست تقنینی عرفی گرا در زمینه پاسخ گویی به نازهای اصیل جوانان ( اعم از مادی و معنوی ) مورد بررسی قرار گیرد و در خاتمه نشان داده می شود که سیاست تقنینی اسلامی ویؤگی های متعالی نگاه فقهی به مقوله حقوق و تکالیف را در خصوص جوانان به نحوی شایسته آیینگی می کند.