بررسی نگرش گندمکاران خراسان جنوبی نسبت به نقش مروجین محلی در پذیرش روشهای کشاورزی پایدار

یکی از عناصر و عوامل اساسی در شبکه ملی ترویج، نیروری انسانی است که در توسعه کشاورزی نقش موثر وبسزایی دارد. مروری گذرا بر استراتژی های حاکم بر برنامه های توسعه اجتماعی _اقتصادی کشور در چند دهه اخیر حاکی از آن است که مشارکت نیروهای مردمی در انتقال دانش فنی و ارتقاء مهارتهای خویش، اداره امور، واگذاری برخی فعالیت های دستگاه های اداری به بخش خصوصی و غیر دولتی از محور های مهم و قابل توجه در برنامه ها بوده است. لذا به منظور اسقرارشبکه ترویج در مناطق روستایی و گسترش آن تا اقصی نقاط کشور و همچنین با توجه به پراکندگی مناطق روستایی، وجود اقلیم های متفاوت و تنوع در محصولات کشاورزی، مشارکت نیروهای داوطلب بومی و پیشرو و برخاسته از جامعه روستایی در بخش کشاورزی بسیار مهم می باشد چرا که از این طریق می توان زمینه جریان دوسویه بودن اطلاعات و ایجاد ارتباط میان کارگزاران و جامعه تولید کننده و بهره برداران را در یک شبکه نظام مند فراهم نمود . بنابراین با توجه به تجارب موفق وزارتخانه های جهاد سازندگی و کشاورزی سابق در بکار گیری نیروهای داوطلب مردمی در فعالیت های آموزشی _ترویجی پروژه مددکاران ترویجی در قالب طرح ساماندهی شبکه ملی ترویج به مرحله اجرا گذارده شده از طرفی با توجه به سیاست کلان دولت و خودکفایی گندم که جزو محصولات استراتژیک به شمار می رود از اهداف کلان دولت در برنامه چهارم توسعه بوده و هست. بنابراین استفاده از مروجین محلی در این بخش برای انجام رسالت خود به کشاورزان گندم کار طی چند سال اخیر مورد توجه مسئولان قرار گرفته است. در همین راستا نیاز به انجام تحقیق با هدف شناسایی نقش مروجان محلی در انتقال یافته های نوین به بهره برداران گندم در استان خراسان جنوبی ضروری به نظر می رسد بدیهی است نتایج این تحقیق می تواند راهکارهایی جهت برنامه ریزی های آتی باشد. روش نمونه گیری از نوع تصادفی طبقه ای می باشد. که شهرستانها را بسته به میزان عملکرد در سه طبقه قرار دادیم .و در هر طبقه یک شهرستان را به صورت تصادفی انتخاب گردیدجامعه آماری طرح پژوهش کلیه گندم کاران سال زراعی86-87 می باشند که تعداد آنها شامل 71330 نفر می باشد که از این میان 250 نفر با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شدند. روایی محتوایی پرسشنامه با کسب نظریات اساتید ترویج و آموزش کشاورزی و کارشناسان مجری طرح گندم مورد بررسی و اصلاحات لازم انجام شد. قابلیت اعتماد با استفاده از روش آلفای کرونباخ 95 درصد مشخص گردید. یافته ها نشان می دهد که بین نگرش و دانش و میزان مشارکت و میزان رضایت شغلی با نقش مروجین روستایی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد

کلیدواژه ها:

گندم کاران ، مددکاران ترویجی ، مروج محلی ، تحقیق ، ترویج ، توسعه ، پایداری