بهینه سازی مصرف انرژی و تاثیر سطح زیر کشت بر نسبت انرژی در محصول برنج (مطالعه ی موردی شهر کومله استان گیلان

کشاورزی پایدار، سودمند و مستمر، متکی بر حفظ منابع طبیعی است. این شیوه کشاورزی، اقتصادی ترین و در عین حال سودمندترین نحوه استفاده از انرژی و تبدیل آن به محصولات کشاورزی، بدون تخریب حاصل خیزی خاک و کیفیت محیط زیست می باشد. مطالعه ی حاضر به روند مصرف انرژی کشت برنج در شهر کومله از توابع شهرستان لنگرود استان گیلان پرداخته است. بر این اساس تعداد 105 پرسشنامه بر اساس اصول آماری، بین کشاورزان منطقه توزیع گردید و شاخص های انرژی محاسبه گردید. مقادیر انرژی ورودی، خروجی و بهره ی خالص انرژی به ترتیب 39/33 ، 60/34 و 21/00 GJ.ha-1 براورد گردید که در این بین، عملیات داشت با 62 ٪، بیشترین سهم انرژی مصرفی را به خود اختصاص داد و پس از آن نیز عملیات پس از برداشت( 18 ٪) و خاک ورزی( 10 ٪) قرار گرفت. کمترین انرژی مصرفی نیز بدلیل استفاده از نیروی انسانی، متعلق به عملیات برداشت بوده است

کلیدواژه ها:

برنج ، شاخص انرژی ، بهره .وری انرژی ، کشاورزی پایدار ، نسبت انرژی