بررسی اثرات خشکسالیهای اخیر بر کاهش سطح منابع آب زیر زمینی در دشت مرکزی اراک

خشکسالی پدیده ای است که به تواتر در بخشهای وسیعی از کشور به علت تغییر در گردش عمومی جو و کاهش مقدار نزولات جوی روی می دهد. در واقع خشکسالی یکی ازمهمترین بلیه طبیعی محسوب می شود و وقوع آن غیر قابل اجتناب می باشد. اینپدیده عموماً با کاهش بارندگی و شرایط ویژه منطقه به جهت از بین رفتن عرضه و تقاضا در میزان مصرف آب نمایان می گردد. در این تحقیق با استفاده از داده های اقلیمی ایستگاه اراک طی دوره آماری 48 ساله از سال 1340 تا 1388 و ایستگاههای ساروق، آشتیان، گوار و داودآباد از سال 1366 تا 1388 شامل دمای هوا، بارش و تعداد روزهای یخبندان و داده های پیزومتری و بهرهمندیاز نرم افزار های متداول، نقش تغییرات آب و هوا بر کاهش سطح آب های زیر زمینی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد طی دهه اخیر از سال 1380 تاکنون بارندگی ها در بعضی از سالها بشدت کاهش یافته و شدیدترین خشکسالی در سال زراعی 79-78و87-86به وقوع پیوسته است.. طی دهه اخیر، افزایش دما به میزان 0/8درجه سلسیوس باعث گردیده تا تعداد روزهای یخبندان از 90 روز به 80 روز کاهش یافته و متوسط بارش برف از 12 مورد به 3 مورد در سال برسد. در مجموع دو عامل تغییر اقلیم و استفاده بی رویه بدون در نظر گرفتن محدودیت آب های زیر زمینی از جمله عواملی هستند که سطح آبهای زیر زمینی در دشت اراک طی دوره 1365 تا 1388 به میزان 17 متر کاهش نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، آمایش ، خشکسالی ، دشت اراک ، آب زیرزمینی