توسعه پایدارکشاورزی دراراضی شورگیاه نمونه: هالوفیت Odyssea paucinervis

دراین مقاله مروری میزان تحمل نمک درOdyssea paucinervis staph موردبررسی قرارگرفت این گیاه یک گیاه اکولوژیکی مهم ازگروه c4 است که بطور گسترده درشوره زارها و مناطق کم آب افریقای جنوبی پراکنده می باشد گیاهان به مدت یازده هفته درمعرض محلول هایی ازآب دریا به نسبت 0/2 درصد10و20و40و60و80درصد یا 0/076و 15/2 ، 7/6 ، 3/8 و22/8و30/4 قسمت درازای هزار قرارداده شدند افزایش میزان شوری آب دریا از0/02 درصد تا 20درصد تاثیری برتراکم کلی زیست توده خشک نداشت درحالیکه افزایش بیشتر میزان شوری آب دریا تاحد80درصد بطور چشمگیری باعث کاهش حجم پنجاه درصدی زیست توده می شود تغییرات ریخت شناسی که ناشی ازشوری می باشند شامل کاهش تعدادهاشوره ها برگ ها و میانگره ها و نیز کاهش طول هاشوره و طول برگ نسبت های پهنای برگ می باشند مبادله ی دی اکسیدکربن قابلیت انتقال و تعرق برگ درشوری 40 درصد و بالاتر ازآن کاهش می یابد درحالیکه بهره کوانتومی فوتوسیستم II ( PS میزان انتقال الکترون ETR درPSII و بازده فتوسنتزی درون اندامی بطور کلی درمیزان شوری 60درصدی ازاب دریا یامقادیر بالاتر ازآن درمقایسه با میزان 0/2 درصدی کاهش می یابد غلظت یون سدیم و کلربواسطه افزایش میزان شوری درریشه ها و جوانه ها به طور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد نسبت یون سدیم برپتاسیم درریشه ها و جوانه ها بین 0/66تا3/28 می باشند و بهتبع ازدیاد شوری محیط افزایش می یابد اطلاعات بطورواضح نشاندادند که O.paucinervis گونه ای است که درمقابل شوری خیلی مقاوم است و ازلحاظ زیست شناختی و فیزیولوژیکی بامحیط پرنمک سازگار است

کلیدواژه ها:

ترشح نمک ، تحمل شوری ، روابط یونی ، مبادله گاز