بررسی تاثیرسطوح مختلف تغذیه نیتروژنی برعملکرددانه سویادرمنطقه گرگان

دانه های روغنی پس ازغلات دومین ذخایرغذایی جهان را تشکیل میدهند سویاL max Glycine یکیا زگیاهان قدیمی و بومی شرق اسیا است که حداقل از2800 سال قبل ازمیلاد درچین کشت می شده است و درحال حاضربه تنهایی تقریبا 50درصدتولیددانه های روغنی جهان را به خود اختصاص داده است این گیاه درحدود 40درصدپروتئین و 20درصد روغن دارد و تقریبا 40درصدفراورده های پروتئینی و 30درصد روغن نباتی دنیا را تولید می نماید این پژوهش به منظور بررسی اثرسطوح مختلف تغذیه ای تلقیح بذورباباکتری Rhizobium Brady عدم تلقیح بذور باباکتری و بدون استفاده ازکودنیتروژنه عدم تلقیح بذورباباکتری و تغذیه بوته ها باکود نیتروژنه برعملکرددانه سویا رقم DPX صورت گرفت بالاترین عملکردبذر32/30 گرم دربوته درتیمارعدم تلقیح بذورباباکتری وتغذیه با کودنیتروژنه بدست امد و کمترین عملکرددانه 15/70 گرم دربوته درتیمارعدم تلقیح بدون کودنیتروژن بدست امد عملکرددانه درتیمارتلقیح بذورباباکتری بدون استفاده ازکودنیتروژنه 23گرم دربوته بود براساس نتایج تجزیه واریانس تفاوت معنی داری بین عملکرددانه درسطح احتمال یک درصد بین سطوح مختلف تغذیه ای وجود داشت روند تغییر عملکرددانه دراین تحقیق نشان دهنده آنست که باکاهش مقدارنیتروژن درخاک میزان عملکرددانه کاهش پیدا می کند و همچنین میزان نیتروژنی که گیاه دراثرتلقیح تثبیت می کند به اندازه کافی برای رسیدن به حداکثر عملکردنیست

کلیدواژه ها:

عملکرددانه ، سطح تغذیه ای ، سویا ، تلقیح ، رقم DPX