تهیه نقشه بارندگی فصل پاییز و زمستان با کاربرد روشهای زمین آماری (مطالعه موردی: استان خوزستان

در بسیاری از مطالعات و بررسیهای منابع طبیعی و کشاورزی، به دلیل عدم پوشش ایستگاههای اندازهگیری نقطهای باران برآوردبارش منطقهای یا تخمین بارش در مناطق خشک میان ایستگاهها ضروری است. بنابراین آگاهی از میزان متوسط بارندگی در یکحوزهی آبخیز از عوامل اساسی در هیدرولوژی و طراحی سازه است. روشهای مختلفی برای برآورد بارش است. درونیابی یکی از مهمترین روشهایی است که اقلیمشناسان در مطالعات پهنهبندی از آن بهرهمند میشوند .روشهای درونیابی بر حسب ملاکهایگوناگون قابل تقسیم میباشند .در این پژوهش تلاش بر آن است که ضمن معرفی روش درونیابی کریجینگ به عنوان یکی ازروشهای دقیق و پرکاربرد، مراحل انجام این فرایند با ذکر مثالی صورت گیرد. در این راستا، میانگین بارش سالانه 49 ایستگاه سینوپتیک و کلیماتولوژی در استان خوزستان مورد بررسی قرار گرفت .به منظور درونیابی میانگین بارش فصل پاییز و زمستان در ابتدا سهمی واریوگرام تجربی محاسبه و ترسیم شد. سپس 5 شبیه زمینآماری کریجینگ وIDWبر این سهمی واریوگرام برازش یافت و با کاربرد روش ارزیابی متوالی، خطای تخمین شبیهها برآورد شد

کلیدواژه ها:

زمین آمار ، کریجینگIDW ، تغییرات زمانی ، واریوگرام