اثر کاربرد ماده آلی بر آبشویی کاتیونهای کلسیم و منیزیم در یک خاک سبک

امروزه نگرانی روز افزونی در ارتباط با هدر روی عناصر غذایی از خاکهای کشاورزی بهوجود آمده است. هدررفت مواد غذایی اززمینهای کشاورزی سبب کاهش حاصلخیزی خاک و به عنوان یکی از فاکتورهای اصلی کاهش کیفیت آبهای زیرزمینی بخش-های زیادی از مناطق خشک و نیمهخشک است. هدف از این تحقیق، بررسی اثر ماده آلی بر میزان آبشویی کاتیونهای کلسیم و منیزیم در مراحل آبشویی مختلف در یک خاک سبک است. برای این منظور پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با اعمال تیمار کود مرغی در سه سطح صفر، 2 و 4 درصد وزنی در 3 تکرار در شرایط آزمایشگاهی و با استفاده از ستون خاک انجام گردید. ستونهای خاک به مدت دو ماه تحت رطوبتFC و دمای شرایط گلخانه خوابانیده (انکوباسیون) شدند. پس انکوباسیون، آبشویی ستونها در سه حجمPV 0/5 390 میلی لیتر PV 1 780 میلی لیتر) و PV2 1560 میلی لیتر) انجام گردید. بعد از گذشت 5 روز از هر مرحله آبیاری، ستونهای خاک در سه عمق، 0-5و5-10و10-20 سانتیمتری برش داده و خاک داخل آنها هوا خشک گردیده و از الک 2 میلی متری عبور داده شد و غلظت کاتیونهای کلسیم و منزیم محلول به روش تیتراسیون اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که افزودن کود مرغی به خاک سبب کاهش آبشویی کاتیونها در مقایسه با عدم حضورکود مرغی (تیمار شاهد) گردید. با افزایش حجم آبشویی از 0/5 به 2 پوروالیوم، آبشویی کاتیونهای کلسیم و منزیم محلول افزایش یافت. همچنین غلظت کلیسم و منزیم محلول به دلیل دو ظرفیتی بودن با عمق تغییر چندانی نداشتند.

کلیدواژه ها:

کلسیم ، منیزیم ، آبشویی ، ماده آلی ، عمق ، حجم منفذی