بررسی نقش زنان در نظام برنامه ریزی و طراحی شهری در شهر کرمان در سال 86

این نوشتار با هدف شناخت نقش زن درنظام برنامه ریزی شهری و طراحی شهری و با استفاده از روش تحقیق پیمایشی به بررسی این مهم می پردازد. جامعه آماری شامل کلیه زنان 24 تا 55 ساله در شهر کرمان که در سازمانهای مسکن وشهرسازی ، بنیاد مسکن ، دفتر فنی استانداری کرمان ، برنامه وبودجه وسه شرکت خصوصی آمودان، عرصه نگاروفرادیزان معاصر مشغول به فعالیت در زمینه شهرسازی وطراحی شهری هستند؛ می باشند که تعداد آنان 52 نفر است وحجم نمونه نیز همین تعداد می باشد.این نوشتار از نظریاتی که در زمینه برنامه ریزی شهری مطرح گردیده توسط برنامه ریزان شهری از جمله کامیلوزیته ، اتوواگنر ، ابنزرها ، پاتریک گدس ، کلرنس پری ،ادموند بیکن ودیوید کربن بهره گرفته است.همه مراحل آماری تحقیق با استفاده ازنرم افزارکامپیوتری "SPSS" ، انجام گرفته است و درتجزیه و تحلیل داده ها تکنیک های آمار توصیفی مانند جدول توزیع فراوانی ، درصد گیری ، محاسبه میانگین و تکنیک های آمار استنباطی (تحلیلی ) مانند ضریب کرامر ، ضریب آلفا و TB کندال (Kendall,staub) مورد استفاده قرار گرفته است با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت : بین تحصیلات وپررنگ تر بودن نقش زنان در برنامه ریزی شهری رابطه مستقیم وجود داردو بین تحصیلات ومیزان حضور زنان در جلسات دفاع از طرح های معماری وشهرسازی ، بین سن زنان و مشارکت آنان در پروژه های طراحی شهری، بین سن زنان با مشارکت آنان در طرح های عمرانی، رابطه معکوسمی باشد. بنابراین اگر در طرح های اجرایی از زنان استفاده شود ، آنان خواهند توانست،امور جامعه را در سطح بالایی هدایت کنند ودر سطح وسیعی خواهند توانست به پیشرفت هایی همانند مردان نایل آیند.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی شهری ، طراحی شهری ، نقش زنان