بررسی اثر تنش شوری بر خصوصیات لاین های موتانت طارم محلی در مرحله جوانه زنی

به منظور ارزیابی واکنش ژنوتیپ های برنج به تنش شوری در مرحله جوانه زنی آزمایشی بصورت فاکتوریل براساس طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا شد که طی آن 6 لاین موتانت طارم محلی (نسل M7 )به همراه رقم والدینی (طارم محلی) در 4 سطح شوری (صفر، 40، 80 و 120 میلی مولار) مورد بررسی قرار گرفتند. در این آزمایش صفات درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه، وزن خشک ریشه چه و ساقه چه اندازه گیری شد. نتایج اثر متقابل ژنوتیپ و شوری برای صفت درصد جوانه زنی نشان داد که در سطح 40 میلی مولار نمک ژنوتیپ M618 با میانگین 76/66، در سطح 80 میلی مولار نمک ژنوتیپ M614 با میانگین 65/00 و در سطح 120 میلی مولار نمک رقم طارم محلی و ژنوتیپ M436 با میانگین 60/00 بیشترین درصد جوانه زنی را داشته اند. همچنین رقم طارم محلی در سطح 40 میلی مولار با میانگین 65/00، ژنوتیپ M185 در سطح 80 میلی مولار با میانگین 52/22 و ژنوتیپ M181 در سطح 120 میلی مولار نمک با میانگین 37/77 کمترین درصد جوانه زنی را داشته اند. به طور کلی در بین ارقام مورد مطالعه، ژنوتیپ M436 و رقم طارم محلی متحمل بوده و می توان برای ادامه برنامه های اصلاحی برنج به منظور تولید ارقام متحمل به شوری از آنها استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

برنج ، تنش شوری ، جوانه زنی