نگاهی به چگونگی شکل گیری فعالیت سازمان دراویش شیخیه در دوران حکومت امیر وجیه الدین مسعود

سربداران را میتوان برجسته ترین نهضت آزادیبخش در قرن هشتم هجری در کشور ایران دانست که مذهب تشیع را به عنوان ایدیولوژی فکری حاکمیت خود انتخاب کرده بودند در راه بسط گسترش آن کوشیدند. ولی متاسفانه چالش بین دو گروه دولتی از یک سو تهدیدهای دشمنان خارجی از سوی دیگر باعث شد ارکان این دولت از همان آغاز رو به اضمحلال رود. جناح مذهبی در دولت سربداران که با عنوان دراویش شیخیه شناخته میشدند بر پایه تعالیم شیخ خلیفه وشیخ حسن جوری شکل گرفته بود، در دوران امیر وجیهالدین مسعود با خارج شدن از فعالیت زیر زمینی شکل یک حزب سیاسی تاثیر گذار به خود گرفت. آنان علاوه بر آنکه با نفوذ گسترده در میان عامه مردم، برای دولت سربداران کسب مشروعیت کردند، با دخالت در امور حکومتی، برکناری وبعضا قتل امرای سربدار ایجاد شورش هایی در طول مدت این حکومت، زمینه سقوط سریع آن را نیز بوجود آوردند. در این پژوهش تلاش گردیده است تا چگونگی شکل گیری فرقه شیخیه وفعالیت آن در قالب یک حزب سیاسی قدرتمند در دوران امیر وجیه الدین مسعود نقش آن در ایجاد اختلاف واضمحلال دولت سربداران بررسی شود.

کلیدواژه ها:

شیخ حسن جوری ، وجیه الدین مسعود ، سربداران ، شیخیه