ارتباط بین جهت گیری ورزشی با پرخاشگری و اثربخشی بازیکنان آکادمی های والیبال بانوان شهر جیرفت

هدف این پژوهش، بررسی ارتباط بین جهت گیری ورزشی با پرخاشگری و اثربخشی بازیکنان آکادمی های والیبال بانوان شهر جیرفت بود. روش این تحقیق توصیفی- همبستگی و به لحاظ گردآوری داده ها میدانی و به لحاظ هدف کاربردی و توسعه ای بود. جامعه آماری مطالعه حاضر، تمامی بازیکنان آکادمی های والیبال بانوان شهرستان جیرفت بودند که تعداد آنان 170 نفر گزارش شد و با توجه به محدود بودن جامعه آماری، در یک نمونه گیری تمام شمار، تمامی افراد جامعه به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. از پرسشنامه جهت گیری ورزشی شده گیل (1998) با ضریب آلفای کرونباخ (0/88)، پرسشنامه پرخاشگری موسوی (1395) با ضریب آلفای کرونباخ (0/75) و پرسشنامه اثربخشی استرلینگ و سلس 2003) )، با ضریب آلفای (0/78) جهت گردآوری اطلاعات تحقیق استفاده شد. پس از ورود اطلاعات در نرم افزار SPSS از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن، جهت تجریه و تحلیل داده ها استفاده گردید.نتایج آزمون نشان داد که بین جهت گیری ورزشی و هر سه مولفه آن (رقابت طلبی، میل به پیروزی و هدف گرایی) با پرخاشگری بازیکنان آکادمی های والیبال بانوان شهر جیرفت ارتباط معکوس (منفی) و معناداری وجود دارد. اما بین جهت گیری ورزشی با اثربخشی بازیکنان آکادمی های والیبال بانوان شهر جیرفت ارتباط معناداری وجود ندارد. حال با توجه به یافته های پژوهش، مربیان می بایست با هدف ارتقای عملکرد ورزشکاران، ضمن تاکید بر تمرین سخت و آموزش مهارتها، فنون و راهکارها هدایت بازیکنان را از طریق تعیین اهداف مشخص در دست بگیرند و از این طریق بهبود عملکرد سطح علمی یا عملی آنها را افزایش داده و به آنها برای کسب حداکثر توانایی فیزیکی شان کمک کنند.

کلیدواژه ها:

جهت گیری ورزشی ، پرخاشگری ، اثربخشی ، آکادمی های والیبال